Belijden, lijden én verblijden

Wanneer op mijn voet geslagen wordt, zegt mijn mond ‘au’ en rolt uit mijn oog een traan. In het lichaam is alles onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zo ook in het lichaam van Christus: de gemeente. De Heere Jezus is het Hoofd van Zijn wereldwijde kerk en alle Jezus-gelovigen zijn de lichaamsdelen.

Gevangengezet

In Cairo ontmoeten we enkele lijdende leden van Zijn lichaam. We bezoeken vervolgde broeders en zusters uit de moslimwereld. En het doet ons pijn om te horen hoe zij om Jezus’ wil geslagen, gevangengezet en gefolterd werden. Het maakt tegelijkertijd een diepe indruk om te merken hoeveel bovennatuurlijke vrede zij ontvangen van Jezus Zelf. Opeens vallen me veel teksten op waarin de Bijbel spreekt over de gevolgen van het volgen van de Heere Jezus: lijden en vervolging. Zoals Johannes 15: ‘Als de wereld u haat, weet dat zij Mij eerder dan u gehaat heeft. (...) Een dienaar is niet meer dan zijn heer.’ Belijden, lijden én verblijden horen bij elkaar. We voeren een zestal verschillende gesprekken. Dat doen we niet alleen met Egyptische ex-moslims, maar ook met Soedanese vluchtelingen die christen zijn geworden. We spreken met een koptische priester die in zijn kerk veel goed werk verricht door niet alleen elke dag een dienst te houden, maar ook te zorgen voor basisonderwijs aan arme Soedanese jeugd, opvang van gehandicapte kinderen, voedselverstrekking en bijbelles.

Toeristenbestemming

Egypte staat bekend als toeristenbestemming. Het is een land waar je de oudheid kunt opsnuiven en in de Rode Zee kunt snorkelen. Onder de oppervlakte is er het strenge regime van president Sisi. Het land staat op plaats 38 van de Ranglijst christenvervolging. In Egypte staat in je paspoort vermeld of je een moslim of een (koptische) christen bent. Je mag wel van christen moslim worden. Dat biedt economische voordelen en je bereikt daarmee een hogere sociale status. Maar wee degene die van moslim christen wordt. Je bent dan vogelvrij. Als jouw fanatieke familie je vindt, kan het gebeuren dat je op straat wordt doodgeslagen en de dader vrijuit gaat.

Video’s

In de vele ontmoetingen tijdens de reis maakt Nouri (uit veiligheidsoverwegingen niet zijn echte naam) de meeste indruk op me. Hij is een jonge broeder van ongeveer 35 jaar, die vrede en overgave uitstraalt. Als kind leerde hij thuis om niet met christenen om te gaan. Christenen waren ongelovigen, onrein. Ze hadden wormen in hun mond en stonken.

Toch had Nouri wel verschillende christelijke vrienden en deed hij zelf niet lelijk over christenen. Uit nieuwsgierigheid bekeek Nouri video’s over het christelijk geloof. Bijna zeven jaar nam hij de tijd om de Bijbel te onderzoeken. Hij kwam erachter: de Jezus van de Koran is niet de Jezus van de Bijbel. ‘De Koran is veel ruwer en gewelddadiger dan in vertalingen tot uiting komt’, zegt hij. Hij kwam er steeds meer achter dat leer en leven van zijn moslimouders erg ver uit elkaar lagen: ‘Ik schaamde me voor hun gedrag en zag dat christenvrienden wél toegewijd waren in woord en daad.’

‘Op een dag vond mijn familie een Bijbel in mijn kamer en toen werd ik helemaal in elkaar geslagen. Ik schreeuwde het uit naar God: “Laat U zien alstublieft!” Toen verscheen Jezus in mijn kamer en sprak Hij tot mijn hart. Hij was echt fysiek aanwezig. Ik kan niet verwoorden wat Hij zei, maar ik heb een onuitsprekelijke vreugde ervaren.’ De ogen van Nouri stralen, als hij het vertelt. ‘Alsof ik een stukje hemel ervoer: de ongelooflijk mooie Heere Jezus.’ Spoedig daarna is hij gedoopt op 21-jarige leeftijd.

Die overweldigende heerlijkheid had Nouri nodig ter voorbereiding op nog meer geweld dat hem te wachten stond. Zijn familie wilde hem dwingen om met de hand op de Koran het christelijk geloof af te zweren, maar dat wilde hij niet. Integendeel, hij stak de Koran voor de ogen van zijn familie in brand. Dit verergerde de situatie.

Stroomschokken

Nouri is gevlucht en leerde een christelijke vrouw kennen. Ook zij werd mishandeld door haar moslimfamilie. Beide families hebben op een gegeven moment een klacht ingediend bij de politie en Nouri werd op-gepakt. ‘Omdat ik christen ben geworden, ben ik dood voor mijn familie.’ Er is geen contact meer. Twee jaar lang moest Nouri om de andere dag naar het politiebureau. Ze probeerden hem onder druk te zetten om weer moslim te worden. ‘Als ik weigerde, werd ik over mijn hele lichaam geslagen met de wapenstok en er werden stroomschokken toegediend’. Nouri kreeg uiteindelijk een hartaanval vanwege de stroomschokken en belandde daardoor in het ziekenhuis. Het lijden was heftig, tot bewusteloosheid toe. Terwijl het bloed langs zijn voorhoofd droop, dacht hij aan Jezus met de doornenkroon. Het bijzondere was dat tussen de martelsessies door telkens weer die diepe innerlijke vrede terugkwam. Hij vertelde: ‘Als ze me doden, dan ga ik naar Jezus in de hemel.’ Zelfs een belangrijke generaal van de veiligheidsdienst kwam in die periode tot geloof in Jezus. Dat verergerde overigens wel de mishandelingen van de groeiende groep ex-moslims.

Vogelvrij

Na de hartaanval liet de politie Nouri gaan. De situatie werd onhoudbaar. Zijn vrouw en twee kinderen van vier en elf jaar oud vluchtten naar Libanon. Nouri laat ons op zijn telefoon foto’s zien van de kinderen, maar niet van zijn vrouw: dat zou hem nog verdrietiger maken. Hij mist haar zeer, al drie jaar lang. Momenteel heeft Nouri geen werk. Een broeder uit de kerk ontfermt zich over hem en geeft hem onderdak. Hij is immers vogelvrij. Er wordt geprobeerd papieren voor Nouri te regelen, zodat hij ook naar Libanon kan. Dat is bijna onmogelijk voor een moslimbekeerling, want je hebt een strafblad. Het land is echter corrupt. Ze bidden dat God deuren opent.

Via Tiktok

Als ik terugkom van de reis, hoor ik van een EOprogramma waarin naar voren komt dat Nederlandse jonge meiden zich via Tiktok bekeren tot de islam. Ze gaan een hoofddoek dragen, lezen de Koran en bidden tot Allah. Ik vind het schokkend om te lezen. De christenen die wij gesproken hebben, noemen de islam duisternis met als kenmerk: geweld, dwang, moeten. Zíj hebben de Heere Jezus leren kennen en Zijn tere liefde. Een vrede die alle verstand te boven gaat, heeft hun harten vervuld. Dit is aan hen te zien. Ze kunnen en willen nooit meer terug, wat het ook kost.

Het heeft mij persoonlijk ontroerd om van aangezicht tot aangezicht een broeder in Christus te ontmoeten met littekens van de Heere Jezus in zijn lichaam. De les die ik daar geleerd heb, is de kracht van het gebed met en voor elkaar. De kostbaarheid van de Bijbel, het verboden boek. De bewogenheid met aardse familieleden die nog in het duister dwalen en de broeder- en zusterband binnen de nieuwe christelijke familie die ervaren wordt door ex-moslims.

Weerklank 230:3 komt nu op een diepere manier binnen:

Al heeft men haar geteisterd,

al wordt zij onderdrukt,

door dwalingen verbijsterd,

door strijd uiteengerukt,

de stem der martelaren

roept uit: o Heer, hoe lang?

De nacht is vol gevaren,

de morgen vol gezang.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen