Filteren
van 8
DE KLEINE LUIJDEN
„'t Viel er zoo maar uit, dominé, en toen ik het gezegd had, speet het mij, maar 't lag er al. Opeens echter werd Sander stil. 't Was alsof ik een pijnlijke plek had aangeraakt, die nu opnieuw begon te bloeden. Ik was verlegen, wat verder te moeten zeggen en bedacht een ander onderwerp, maar 't w ...
KLEINE LUIJDEN.
Toen 's avonds dominé en mevrouw samen in de serre zaten, zei hij opeens, alsof hij een grap bedoelde : „Wat dunkt je Marie, zouden er wel vrouwen zijn, die niet willen trouwen".
Verwonderd keek mevrouw hem aan.
„Dat is ook weer een vraag" — zei ze lachend, „wat kom je daar vreemd mee aan ...
DE KLEINE LUIJDEN
„'t Kan ook wel eens meevallen, Sien. 't Leven is al zoo vol van wonderlijke verrassingen geweest, wie weet wat nog in de toekomst ligt".
„'k Hoop ook niet ondankbaar te zijn of in opstand te leven, dominé. De Heer heeft het al zoo wonder wèl gemaakt, dat mijn heele leven één danktoon zijn mo ...
KLEINE LUIJDEN.
„Welk een weg !" — zei Jasper aan het eind. „En dus is Henk haar broeder ? " „Ja, van vaders zijde".
„En hoe stond zij nu tegenover je vraag? " „Deze kwam haar zeer onverwacht over.
Daarom heeft zij bedenktijd gevraagd, om na biddend, overleg, daarna te besluiten".
„Prachtig ; ik gelo ...
DE KLEINE LUIJDEN.
Daarop is hij langzaam gekalmeerd. Had Sien nog niet genoeg, ook om zijnentwil geleden, en zou hij dan niet mede zich verheugen over haar geluk ? Sander was zijn beste vriend, van af dat zij hier woonden; zeker zou die verhouding door het huwelijk met zijn zuster niet minder worden.
„Nu worde ...
JONKER VAN STERRENBURG
Met toestemming van den Uitgever
J. H. Kok te Kampen
Ternauwernood behoeft gezegd, dat hij onder deze omstandigheden in den laatsten tijd weinig deel neemt aan het publieke leven, 't Is een hooge uitzondering, als de adellijke bank vlak voor den preekstoel in de groo ...
JONKER VAN STERRENBURG
Met toestemming van den Uitgever J. H. Kok te Kampen
Of heeft Feith gelijk, die van het leven een comediestuk maakt en zegt:
Het menschelijk geslacht valt toch als blaadren af.
Wij worden en vergaan; de wieg grenst aan het graf.
Hier tusschen speelt een droom, een treurspel voor h ...
JONKER VAN STERRENBURG
Met toestemming van den Uitgever J. H. Kok te Kampen
Waarom juist hem de grievende smart aangedaan, toen hij dacht weldra op het hoogtepunt van het leven te zullen zijn, terwijl ouderen en armen vaak van dit alles niets weten ?
Waarom die ouden, zooals er in het arme ...
JONKER VAN STERRENBURG
Met toestemming van den Uitgever
J. H. Kok te Kampen
Daar herinnert hij zich een vers van mr. Isaak Da Costa, van wien zijne moeder zoo veel hield, onlangs gevonden in een letterkundig tijdschrift. Hij heeft het slechts vluchtig ingezien, maar weet nog enkele uitdruk ...
van 8
