Filteren
van 6
Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN.De jongelui trokken dan samen naar „De Polen, " en daar scheidden ze.Drie dagen na hun bezoek was Mina 's morgens nog zóó goed, dat niemand vooreerst aan ee ...
Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 54)Een paar maal hadden hg en Roosje hen bezocht, en den allerbesten indruk achtergelaten, niet alleen wat betrof hun stoffelgk welvaren, maar ook aangaande hun w ...
Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 55)Zijn vrouw was wel niet wild, doch ze moest toch maar in 't krankzinnigengesticht, anders verliep de winkel ook nog, en dat ware wel de grootste ramp van de we ...
Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 56)Vlug gaf ze haar man een wenk, maar die scheen het niet te begrijpen. En toen nu de timmerman al met zgn schroefdraaier vooruit kwam, kon ze zich niet meer inh ...
Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 20)„Wel ja, dat willen we hopen. En bidden ook, nietwaar? Als we gezond zijn, zoeken we den bakker en den slager, en als we ziek zijn den dokter; maar in gezondhei ...
Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN.21) Was oom Johannes maar hier! — Oom Johannes — hoe zou die 't gemaakt hebben bq Femma? Zou hg met haar hebben gebeden?Terwijl hare gedachten naar 't uiter ...
Verschoppelingen
En ze had zooveel te vragen en te dragen. Haar moeder was een zwakke, ziekelijke vrouw, die wel het bestuur had over de huishouding, doch meestal niet in staat scheen te zijn om iets meer te doen, dan haar oudste dochtertje van 's morgens vroeg tot 's avonds Iaat te kommandeeren. De andere kinder ...
Verschoppelingen
EEN OORSPRONKELIJK VERHAAL DAT AANVANGT ONGEVEER 1870door JAN VELTMAN 7) Hij had reeds veel mooie oude en nieuwe gebouwen .gezien en prachtig aangelegde tuinen. Hij lag nu meer te luisteren dan te zien. Onder de hooge boomen klonk hier alles 200 geheel ...
Verschoppelingen
Ze zong al weer. Paul zag bleek van aandoening : de ontroering sprak uit heel zijn wezen.
„Soms volgen zorgen dreigend elkaar ; God schijnt verborgen ; 't Leed schijnt te zwaar."
De mandoline zweeg nu, en de guitaar zoemde suisend zacht de diepste tonen om zich heen. Alsof het uit zijn ei ...
Verschoppelingen
„Paul, jongen ! als je dat ernstig meent, dan verzeker ik je, dat jij nooit weer van een paard zult vallen".
Nu en dan werd er gerust : daarvoor zorgde het paard zelf ; maar de reis ging toch zóó vlot, dat, eer de zon aan den hemel kwam, het paard reeds in Koens weide liep, en de beide nachtr ...
van 6
