
Verschoppelingen
De baas kniikte goedmoedig met het hoofd en na een poosje zwijigen zei hij
„Er is veel van waar, wat je zegt ; maar je moet ook je menschen aanzien. Als ik als ouderling bij sommige menschen kom, denk ik vaak : arme stakkerds, wat moeten jullui je met een beetje tevreden stellen ! — Want jij ...

Verschoppelingen
Daarop drukte hij Hillebrands hand gevoelig en ging voort :
„Moge God mij genadig zijn, dat ik iets goed kan maken, van wat ik slecht deed."
Op weg naar Winnewoud had het drietal veel te vragen en te vertellen. Doch de kuiper hield de leiding : later kon er wel gebabbeld worden ; nu moest ...

Verschoppelingen
Den anderen dag had de herder van Winnewoud wel zijn breiwerk meegenomen naar de hei, maar 't bleef in den zak. Nu en dan liep hij met het geopende N. Testament achter de schapen. Hoe langer hoe meer begon hij te voelen, dat hij niet meetelde voor de Gemeente des Heeren op aarde, en al was het, d ...

Verschoppelingen
Hillebrand sprak er nu met de eigenaars der schapen over en allen vonden het goed. De nieuwe herder zou dan weer kost en onderdak vinden bij de verschillende belanghebbenden. Slechts de vier eerste dagen zou hij nog bij den kuiper thuis zijn.
Met de komst van Pauls vader kwam er nieuw leven i ...

Verschoppelingen
In zijn redeneeren met Wüsting was hij nooit een stap geweken, doch inwendig voel de hij zich wankelen. Eerst schermutselde met hem de vraag : als eens niet alles in den Bijbel Goddelijke waarheid was ? — Nu, wat zou dat dan nog ? — Er bleef waarheid genoeg over ! — Maar wat was dan wèl, en wat w ...

Verschoppelingen
Hoofdstuk XV.
Paul was zoo gelukkig, als een mensch op de wereld kan zijn. Er ontbrak hem niets, en bijzondere begeerten had hij niet. Hij kleedde zich naar zijn stand en hield — zoo jong als hij was — heel wat geld over. Wat kon hij meer wenschen ? Aan zijn vader dacht ...

Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 23)Maar alleen voor die schuldigen, die den Heere Jezus als hun schuld-en straf drager erkenden, zich aan Hem toebetrouwden, en van Hem de schuldvergeving en 't l ...

Feuilleton.
OMBRA. OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 24)Oom Johannes zat, naar den grond starend, te peinzen, te bidden, te overleggen. Wat kon hg nu nog doen? —Vooreerst nog maar wachte ...

Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 25 25) Want voor zgn bewustheid lag Pemma daar als een boom, reeds gevallen, maar nog met een enkelen wortel gevezeld aan 't leven ...

Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN, 26) Thuis spraken ze uit de overstroomende volheid van haar ontsteld hart en de luisteraars verbleekten reeds enkel van 't hooren z ...