
De kleijne Luijden
Deze zat intusschen met stille aandacht te luisteren en zweeg, ook toen zij een oogenblik hare mededeelingen staakte.
„Mijn verhaal zal u erg romantisch lijken, " — zoo vervolgde zij, „maar het is de nuchtere waarheid die ik u vertel. Vergun mij u verder alleen de hoofdgebeurtenissen mee te d ...

De kleine luijden
't Viel mij wel eens op, dat ik gewoonlijk aanstonds na den afloop naar het hotel werd gebracht, maar vader dan opnieuw uitging. Zoo het heette om nog een luchtje te scheppen of met dezen of dien een napraatje te houden, tot ik eens een voor mij vreeselijke ontdekking deed, die echter tevens veel ...

Kleijne luijden
Wanneer ik maar één keer het publiek in extase gebracht had, zou ik zien hoe het mij beviel, en welk een heerlijk leven het kunstenaarsleven was. Zoo spoedig het dan kon, zouden wij samen het tooneel weer verlaten en bijvoorbeeld in Holland of Duitschland, of waar ik maar verkoos, een rustig, kal ...

De kleijne Luijden
Een jaar is dat leven voortgesleept. Wij waren in Brussel. Slechts zelden kwamen man en vrouw meer samen. Anders niet, dan waar dit hoogst noodig was, voor het verdeden eener rol of iets dergelijks. Tusschen mij en haar scheen in de laatste dagen eenige toenadering te komen, doordat zij zachter j ...

De kleijne Luijden
Maar zoodra hij dan weer zijn oude kennissen ontmoette, of ergens was opgetreden — natuurlijk lang niet meer in die eersterang-gelegenheden van voorheen, — dan was het weer het oude liedje en dronk hij tot de laatste cent verteerd was. Soms zag ik hem in geen dagen, omdat hij meer in Amsterdam ve ...

De kleijne Luijden
En in die ongelijke worsteling zou ik het verloren hebben, als u niet als een wonder tusschenbeiden gekomen waart. De dolksteek, voor mij bestemd, trof u. Nog zie ik, hoe u neerstortte op de straat, maar ook hoorde ik, hoe in de nabijheid stemmen en voetstappen vernomen werden. Als in een oogenbl ...

De kleijne Luijden
„Ik gevoel mij zoo vreemd, en durf mij ook niet tot slapen neer te leggen".
Zij wist het niet, omdat Sien beter vond het haar niet te zeggen, dat de thermometer reeds 39.6 wees.
„Wil je hebben dat wij dokter laten komen ? "
„Neen, maar ik zou zoo graag willen dat je van nacht bij mij ...

De Kleine Luijden
Daarop volgde wederom eenige rust, waarom dominé bij Mulder aan tafel plaats nam. Deze was als gebroken. Hij had zoo zeker beterschap verwacht, en nu deze plotselinge wending. „Ik kan haar niet missen, dominé" — klaagde hij — „mijn vrouw in de kracht van het leven weg, en nu ook nog het laatste w ...

KLEINE LUIJDEN.
Toen 's avonds dominé en mevrouw samen in de serre zaten, zei hij opeens, alsof hij een grap bedoelde : „Wat dunkt je Marie, zouden er wel vrouwen zijn, die niet willen trouwen".
Verwonderd keek mevrouw hem aan.
„Dat is ook weer een vraag" — zei ze lachend, „wat kom je daar vreemd mee aan ...

NIENKE
VERHAAL UIT 'T FRIESCHE VOLKSLEVEN DOOR IDSARDL (Met toesteraming Uitgever J. H. Kok te Kampen) 32) En ook was het wel bekend, dat Gabe dronk. Meermalen liep hij 's avonds laat, wanneer hij van een veemarkt kwam, met slingergang door Zevenhuizen, en als de ...