Onze kinderen en hun relaties

We komen elke dag met veel mensen in aanraking. Dat geldt ook voor onze kinderen. We ontmoeten anderen op ons werk, op school, in het dorp of de stad, in de kerk en op vele andere plaatsen.
Met de meeste mensen zijn de contacten erg oppervlakkig, maar met sommigen ontstaat een nauwere relatie. We spreken dan van vriendschap.

Wie zijn onze vrienden?
Met vrienden bedoelen we mensen die we vertrouwen; met wie we over alles durven en kunnen spreken.
Mensen, die over belangrijke zaken ongeveer gelijk denken. Als we onszelf dergelijke vragen over vriendschap stellen, blijkt dat er niet zoveel 'echte' vrienden overblijven.
Onze situatie lijkt wat dit betreft steeds meer op die van de christenen uit de eerste eeuw na Christus.
We vormen slechts een kleine minderheid temidden van een niet-christelijke omgeving, die er een heel andere levensstijl op nahoudt.
Toch is het onvermijdelijk om met deze mensen contact te hebben. De Bijbel geeft ons een goede handreiking, wanneer het gaat over onze omgang met 'mensen die nergens aan doen'.
We lezen in Gods Woord, dat onze wandel moet zijn als lichten in deze duistere wereld, ja zelfs als leesbare brieven van Christus, bekend en gelezen door alle mensen (zie: 2 Korinthe 3 vers 2 en 3).
Dat moet onze houding zijn, als we omgaan met mensen, die er een niet-christelijke levensstijl op na houden.
Het is een belangrijk onderdeel van de opvoeding om onze kinderen te leren, hoe ze met anderen moeten omgaan.
Weten de ouders, wie de vrienden van hun kinderen zijn?
En met het woordje 'wie' bedoelen we eigenlijk 'wat'!
Wat zijn de vrienden van onze kinderen? Gaan onze kinderen een echte vriendschap aan met hen, van wie we weten dat ze met Gods Woord geen rekening willen houden?
Zo'n vriendschap trekt hen immers af van de vreze des Heeren.
Wat moeten onze kinderen doen als ze op school in een klas zitten waar niemand naar de kerk gaat?
Mogen ze dan geen vriendschap sluiten en moeten ze zich afzijdig houden?
Nergens aan meedoen?
Ze mogen zich in een dergelijke situatie niet gehaat maken, maar ze moeten leren – hoe moeilijk dit ook is! – om eerlijk te zijn, voor hun mening uit te komen.
Ouders moeten hun kinderen erop wijzen, dat ze dáár hun vrienden niet moeten zoeken.
De Heere vraagt immers van hen, dat ze leesbare brieven zijn! De inhoud van deze brief moet duidelijk maken, dat de afzender en schrijver van de brief van ons leven de Heere is!

Leesbare brieven
Ouders en kinderen moeten leesbare brieven van Christus zijn. Dat geldt niet alleen in de kerk, op de jeugdclub of catechisatie, maar overal! We moeten juist daar, waar men Hem niet kent of herkent, herkenbaar zijn als het eigendom van Jezus Christus.
Juist ook voor hen die Zijn Naam alleen maar kennen uit een vloek. Wanneer wij zo niet herkenbaar zijn, dan wordt Gods Naam oneer aangedaan door ons gedrag. Dan vormt ons doen en laten een struikelblok voor diegenen, die 'nergens aan doen'.
Wanneer we leesbare brieven begeren te zijn, kunnen we ook geen compromis sluiten met andersdenkenden.
Misschien worden we uitgelachen, of begrijpt men ons niet. Het gevolg kan zijn, dat vrienden en vriendinnen ons de rug toekeren.
Het lijkt alsof we alleen komen te staan, maar we zijn beslist niet alleen!
Dan zijn de vele christenen, die ook alleen kwamen te staan, onze vrienden.
Als we vrienden van de wereld zijn, worden we vijanden van God. Maar voor wie de goede keuze mag doen, liever met het volk van God kwalijk behandeld te worden, dan voor een tijd de genieting van de zonde te hebben, geldt de volgende opdracht en belofte uit 2 Korinthe 6 vers 17 en 18: 'Daarom gaat uit het midden van hen en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen. En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige.' Als dit ons deel mag zijn, behoeven we het kontakt met 'mensen die nergens aan doen' niet te mijden.
Integendeel!
Vaak is het onze liefdeloosheid, die anderen ergert. Maar als de liefde van Christus ons dringt, gaat er toch wat van uit.
Dan worden we leesbare brieven met een Boodschap!

Komen tot een huwelijk…
Het woordje 'huwelijk' is tegenwoordig voor velen een ouderwetse benaming, want we spreken liever over verschillende alternatieve samenlevingsvormen.
Wanneer we Gods Woord en het huwelijksformulier erop naslaan, komen we tot de ontdekking dat de Heere Zelf de huwelijkse staat heeft ingezet.
Tevens zegt het huwelijksformulier, dat 'God, de Heere, Adam zijn huisvrouw geschapen. Zelf toegebracht en hem tot een huisvrouw gegeven heeft, daarmee betuigende dat Hij nog heden ten dage aan een iegelijk zijn huisvrouw als met Zijn hand toebrengt'.
Dat geldt ook voor het jaar onzes Heeren 1988.
Het huwelijk is een relatie tussen twee mensen, man en vrouw, die elkaar voor heel het leven liefde en trouw beloven.
In Gods Woord wordt dit een 'verbond' genoemd.
De eenheid van man en vrouw in het huwelijk is zo nauw, dat zij samen één vlees, één lichaam vormen.
Deze eenheid is ook niet te scheiden.
'Wat God samengevoegd heeft, schelde de ens niet'.
Verder lezen we in 2 Korinthe 6 vers 14: 'Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen'.
Wanneer dit toch gebeurt, moet er door de gelovige veel worden ingeleverd.
Meestal zijn dat de essentiële dingen, die kenmerkend zijn voor een christelijke levenswandel.
Is het dan nog mogelijk om de kinderen, die uit een dergelijk huwelijk worden geboren, te laten dopen?
Wat wordt nog doorgegeven van de dingen aangaande Gods Koninkrijk? Wordt er een keuze gemaakt voor de christelijke school?
Calvijn zegt over de genoemde tekst uit 2 Korinthe 6: 'Het woord, hier gebruikt, is een gelijkenis genomen van de ossen of paarden die gelijk moeten gaan en één werk gezamenlijk moeten doen'.
De Heere wil niet, dat we gemeenschap hebben met de onvruchtbare werken der duisternis.
De resultaten van een dergelijk juk worden ons in Gods Woord geopenbaard.
Eliëzer moest Abraham zweren dat hij voor zijn zoon geen vrouw zou zoeken uit de dochters van de Kanaänieten.
Abraham vreesde de verderfelijke invloed van elke vorm van afgoderij op zijn nageslacht.
We lezen in de Bijbel, dat vreemde vrouwen Koning Salomo deden zondigen.
Het is van het grootste belang, dat jonge mensen in het gezin en tijdens de catechese worden voorbereid op de keuze van een levenspartner.
Een groot geestelijk verschil tussen man en vrouw is in strijd met het wezen van het huwelijk.
Er kan geen hechte verbondenheid tussen man en vrouw zijn, als ze uiteengaan bij de meest wezenlijke dingen.
Het huwelijk moet de eenheid tussen Christus en Zijn gemeente afbeelden.
Daarom is het nodig, dat ouders hun kinderen voorhouden een jongen of meisje in eigen kring te zoeken.
Eenzelfde overtuiging wat betreft leer en leven kan veel narigheid en spanningen voorkomen.

De gelovige, een middel voor de ongelovige
Het argument, dat de gelovige een middel kan zijn voor de ongelovige, wordt bij gemengde huwelijken vaak naar voren gebracht. Natuurlijk, Gods Woord geeft ons hieromtrent voorbeelden.
Ruth, de Moabietische, kwam door haar huwelijk in aanraking met de God van Israël.
Natuurlijk kan de Heere op een dergelijke wijze Zijn raad volvoeren. Maar we lezen ook in Gods Woord, dat de Heere zijn ongenoegen toont over het vertrek van Elimelech en Naomi naar het heidense Moab.
De geschiedenis van Ruth geeft ons geen vrijbrief dergelijke situaties te zoeken.
Wanneer we om ons heen zien, moeten we eerlijk bekennen dat de gevolgen van een gemengd huwelijk vaak leiden tot verdriet, ellende en zelfs tot ontbinding van het huwelijk.
Wanneer in de kerk een zegen over het huwelijk wordt gevraagd, wordt gesproken van: 'gelijk een getrouw en godvrezend man aan zijn wettige vrouw schuldig is'.
Jonge mensen mogen de Heere vragen of Hij hun een man of een vrouw wil geven, die Hem hartelijk wil dienen en liefhebben.
Toen Eliëzer een vrouw ging zoeken voor Izaäk, was deze jonge man biddende in het veld.
De Heere verhoorde zijn gebed en schonk Hem een vrouw met wie hij getrouw mocht leven voor Gods aangezicht. Hem tot eer!
Ouders moeten ook in deze dingen hun kinderen leren afhankelijk te zijn van God.
Misschien heeft iemand, die dit leest, reeds ontdekt een verkeerde keuze te hebben gedaan.
Dan nog mogen we de toevlucht nemen tot God.
Hij is bereid elke oprecht beleden zonde te vergeven.
Tevens wil Hij u de weg wijzen door alle ontstane moeilijkheden heen.
God wil door de werking van Zijn Geest plaats maken in ons hart, in ons leven.
Zoek deelgenoot te worden van dat betere huwelijk, waarin de grote Bruidegom een Bruid wil brengen in het Huis van Zijn Vader.
'Zalig zijn zij, die tot die bruiloft, de bruiloft des Lams geroepen zijn!'

A. A. Korevaar, Barneveld

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen