De kerk dienen

Wat was de noodzaak ervan om als HGJB-directeur tot predikant bevestigd te worden? Immers, met uw voorganger, Nico Belo, koos de HGJB bewust voor een niet-predikant.
‘Binnen de HGJB is in dit verband niet gesproken in termen van noodzaak. Het was een mogelijkheid die zich voordeed, omdat ik vorig jaar mijn predikantsopleiding had afgerond en beroepbaar was.
Primair kwam het voorstel ook niet van de HGJB, maar ben ik zelf naar het ambt toegegroeid. Met name tijdens mijn periode van het leervicariaat bij dr. A.F. Troost in Heusden en tijdens de weken dat ik op Hydepark verbleef, is het ambt van predikant voor mij gaan leven. In verschillende opzichten is het voor mij en ook voor de HGJB een bevestiging dat het werk dat ik mag doen, meer is dan het zijn van manager bij een organisatie met ruim veertig mensen.’

Prachtige bevestiging
‘Persoonlijk speelt ook mee dat ik met deze mijlpaal definitief mijn oude professie en vakgebied achter mij heb gelaten. Ik ben nu vier jaar directeur van de HGJB, na ruim twaalf jaar gewerkt te hebben als actuaris. Ik was nog steeds lid van het Actuarieel Genootschap, de beroepsgroep van actuarissen. Ik ben nu feitelijk overgegaan naar een andere beroepsgroep door direct na mijn bevestiging ook mijn lidmaatschap bij het Actuarieel Genootschap op te zeggen. Ik wil mij graag de rest van mijn werkzame leven inzetten in de kerk en voor de gemeenten. Dienaar van het Woord zijn is dan een prachtige bevestiging daarvan.’

Hoe kijkt u terug op de afgelopen periode, waarin u zowel verantwoordelijk was voor het HGJB-jeugdwerk als (zij het niet in formele zin) voor het jeugdwerk van de Protestantse Kerk?
'Vol verwondering kijk ik terug, in meerdere opzichten, vanwege de ruimte die aan de HGJB en aan mij is gegeven om iets nieuws op te bouwen. De afgelopen jaren is er heel wat gebeurd in de ontwikkeling van het jeugdwerk binnen de Protestantse Kerk. Ik wil daar voorzichtig in zijn en niet al te grote uitspraken in doen. Maar ik heb de afgelopen twee jaar dat ik bij JOP rondloop in Utrecht, heel wat wonderen mogen zien gebeuren op het gebied van het jeugdwerk. Enthousiaste mensen die in vertrouwen op God en in afhankelijkheid van de Geest met veel energie willen werken om jongeren in het geheel van de kerk te bereiken met het evangelie van Jezus Christus. Ik word dan heel dankbaar. God is zoveel groter dan wij denken.’

Geen ‘tegenover denken’
Waar zit de spanning tussen het bewaren van de gereformeerde identiteit en de daarbij passende vormen en het willen dienen van de breedte van de kerk?
‘Naar mijn idee zijn dat geen twee verschillende grootheden die in spanning met elkaar staan. Als je werkelijk leeft vanuit de gereformeerde identiteit, wil je de kerk dienen. Ik kan het werkelijk niet meemaken als ik mensen hoor spreken in dat soort tegenstellingen. Wij zijn allemaal onderdeel van de kerk. De kinderen en jongeren als gedoopte leden, volwassen lidmaten, kerkenraadsleden, predikanten, leden van de classes, en ga zo maar door. Dat alles bij elkaar is de kerk.
De kerk is zoveel meer dan het kantoor dat in Utrecht staat. We moeten leren om dat ‘tegenover denken’ achter ons te laten. Dat is mijn vertaling van de gereformeerde ecclesiologie. Binnen alle geledingen van de kerk mogen we spreken en getuigen en mee verantwoordelijkheid dragen, ook voor de breedte van de kerk. De spanning zit dan met name in mijzelf. Dat ik op moet passen dat ik het met mijn gereformeerde identiteit voor elkaar heb en vanuit mijn eigen gelijk ga redeneren.’

Wat doet de HGJB eraan om te voorkomen dat gemeenten materiaal gaan gebruiken van bijvoorbeeld de christelijke gereformeerde jeugdorganisatie LCJ?
‘Dat vind ik een moeilijke vraag. Omdat dit een zeer actueel thema is wat me persoonlijk ook aan het hart gaat. Direct na de kerkvereniging in mei 2004 hebben we als HGJB gezegd dat we onze plaats willen innemen binnen het geheel van de Protestantse Kerk en ons – net als in de Nederlandse Hervormde Kerk overigens – voor dat deel van de gemeenten verantwoordelijk willen zijn die zich herkennen in het hervormd-gereformeerde gedachtegoed. En dan weten we allemaal dat we binnen ‘ons’ deel van de kerk ook een behoorlijke verscheidenheid hebben. Daar ligt een enorme uitdaging en eigenlijk zijn we tot de conclusie gekomen dat we al die gemeenten en dan met name alle jongeren van die gemeenten willen blijven bereiken. Maar het is praktisch onmogelijk om eenzelfde soort materiaal aan te bieden waarin alle gemeenten zich herkennen. We kunnen dat wel blijven ontkennen, maar de werkelijkheid is binnen ons achterland veelkleurig. Daar ligt een grote uitdaging voor ons als HGJB ( en trouwens ook voor de andere bonden).
Ik wil dan ook tot het uiterste gaan om alle gemeenten binnen de hervormd-gereformeerde beweging binnen de Protestantse Kerk te blijven bedienen. Misschien moet dat voor een aantal gemeenten met materiaal van de LCJ. Dat sluit ik niet uit. Als we maar wel met die gemeenten en hun jongeren verbonden blijven, omdat we elkaar nodig hebben om elkaar aan te scherpen. Ik zou het een ramp vinden voor onze hervormd-gereformeerde beweging wanneer er net als in de Christelijke Gereformeerde Kerken er twee of meer jeugdbewegingen ontstaan binnen de brede bedding van het gereformeerde gedachtegoed. Misschien moeten we als HGJB wel eens heel kritisch naar onszelf zijn of we wel de volle breedte bedienen. Om eerlijk te zijn, vind ik dat we hier nog veel meer aan moeten doen. Blijven luisteren naar wat er werkelijk leeft bij onze jongeren maar ook binnen de gemeente.’

Gemeenten als lid
‘We hebben sinds kort de mogelijkheid dat (wijk)gemeenten lid kunnen worden van de HGJB. Tot op heden kende de HGJB alleen een lidmaatschap voor clubs en verenigingen. Nu is dat uitgebreid met een lidmaatschap voor jongeren en dus ook een lidmaatschap voor (wijk)gemeenten. De gemeenten zijn daar onlangs over geïnformeerd.
De bedoeling hiervan is niet om stiekem meer gelden binnen te krijgen. Nee, we willen op die manier de banden met de gemeenten – in de volle breedte van de hervormd-gereformeerde beweging – verder aanhalen. Regelmatig op bezoek, inspraak via de ledenraad, vragen wat er leeft in de gemeenten, allerlei manieren om dicht bij de beleving en de behoeften van de gemeenten te blijven. Op die manier willen we alle gemeenten blijven bedienen.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen