Globaal bekeken

De volgende uitspraken van Luther zijn ontleend aan verschillende werken die hij op pedagogisch gebied geschreven heeft. We nemen ze over uit De Reformatorische School.

1. Voor alle dingen moet in de scholen voor hoger en lager onderwijs de Heilige Schrift de belangrijkste lesstof zijn, die bovendien voor iedereen verplicht is.
2. God heeft ouders kinderen gegeven en voedsel daarbij, niet met de bedoeling, dat zij daar alleen voor zichzelf plezier aan zouden beleven of dat zij hen zouden opvoeden om er in de wereld mee te kunnen pronken. Hun is in alle ernst bevolen, dat zij ze zouden opvoeden in de dienst des Heeren.
3. Ouders, let er vooral op, dat u uw kinderen een goede opvoeding geeft. Kunt u dat zelf niet, vraag en zoek andere mensen, die het wel kunnen en vind het niet erg, dat het u geld, moeite en arbeid kost.
4. De predikanten moeten de mensen vermanen, dat zij hun kinderen naar school sturen, opdat men jongelui zal opvoeden, die geschikt zijn om in de kerk en elders te regeren.
5. Ouders moeten hun kinderen naar school sturen, omdat God het wil en zij moeten hen toerusten om in de dienst des Heeren te staan, opdat God hen ten nutte van anderen kan gebruiken.
6. Sommige leraren leren de kinderen helemaal niets uit de Heilige Schrift, andere leren de kinderen niets anders dan de Heilige Schrift, wat allebei verkeerd is. Het is nodig de kinderen het begin van een christelijk en godzalig leven bij te brengen. Toch zijn er daarnaast nog tal van redenen hen ook andere boeken voor te leggen met het oog op hun taalbeheersing.
7. Een onderwijzer moet kunnen zingen, anders heb ik geen respect voor hem. De jeugd moet men steeds oefenen in de kunst der muziek, want dat kweekt fijne, bekwame mensen.
8. Als ik geen predikant was, zou ik geen stand op aarde weten die mij liever zou zijn dan die van schoolmeester. Men moet er dan echter maar niet op letten, hoe de wereld dat ambt beloont en wat zij ervan denkt, maar tioe God het beschouwt en prijst.
9. Kinderen zijn het liefelijkste pand in het huwelijk. Zij binden de band der liefde hecht aaneen en maken die stevig. Het is de beste wol aan het schaap.
10. Als de scholen bloeien, gaat het goed en blijft de kerk een eerlijk instituut, als tenminste de leer zuiver is. Jonge leerlingen en studenten zijn het zaad en de bron van de kerk. Terwille van de kerk moet men christelijke scholen hebben en bewaren, want God houdt Zijn kerk in stand door middel van scholen en scholen houden de kerk in stand. Zij zien er wel niet zo mooi uit, maar zij zijn wel zeer nuttig en nodig!

In 'Vrede over Israël' (deputaten Chr. Geref. Kerken voor de Evangelisatie-verkondiging onder Israël) stond het volgende over 'De Heuvel van de Boze Raad':

'Tegenwoordig is het op shabbat een van de gezelligste plaatsen van Jeruzalem. Veel mensen gaan er wandelen met de kinderen. Want het is er veilig en ruim, er is mooi uitzicht en er zijn veel andere kinderen. Er wordt veel gevliegerd: al vanaf grote afstand kun je hele kunstwerken door de lucht zien bewegen. En, ook bijzonder op de shabbat: er is ijs te koop. Enkele jaren geleden was dat nog totaal anders. Er woonde niemand en er kwam bijna niemand. Het gebied was twintig jaar lang niemandsland geweest tussen Jordanië en Israël, en ook toen de grensversperringen waren afgebroken was het nog geen inspirerend wandelgebied.
Het uitzicht was mooi, maar het werd niet bekeken. Vanaf de berg zie je de Oude Stad vanuit een onbekende hoek: vanuit het zuiden. De Stad van David is duidelijk te onderscheiden, rechts daarvan de Olijfberg en dan loopt het landschap af naar de woestijn en de Dode Zee. We staan direkt boven het grote Arabische dorp Silwan, waar we overheen kijken, en rechts van ons is Government House. Het laatstgenoemde gebouw staat eigenlijk op de top van de heuvel, met de VN-vlag er bovenop. In de twintiger jaren werd het gebouwd door de Engelsen als residentie voor de Hoge Commissaris die Palestina bestuurde. Het lag voor die bestemming prima: net iets buiten de stad.
In 1948 werd ook dit gebouw aan de Verenigde Naties overgedragen, die er nog steeds hun hoofdkwartier hebben.
En de boze raad? Er is een traditie, niet de meest betrouwbare, dat de hogepriesters in deze buurt (ook een andere berg wordt genoemd) een buitenverblijf hadden, waar ze overlegden, de Here Jezus te doden. Voor Israëli's is de andere uitleg echter bekender, waarbij 'de boze raad' te maken heeft met de plannen en overleggingen van de Engelsen en de VN, de bewoners van de berg.
Van dat gebouw op de top van de berg naar de stad loopt nu die wandel- en vliegerpromenade, aangelegd met het geld van een rijke Amerikaan. Zijn naam is Haas, en zo heet dus ook dit ontmoetingspunt voor zuid-oost Jeruzalem: de Haas-promenade.'

'Bent u ook van de Oud-Gereformeerden?', aldus het opschrift van een column in Hervormd Nederland van de hand van Paul van der Haar:

'Aangelijnd achter ons nieuwe hondje wandel ik opeens veel vaker door het mooie park in de buurt. Het is het domein van vele andere leden van de grote hondenfamilie, maar ook van spelende kinderen. Een combinatie die niet per se botst (zeg ik nu). En het gemeenschappelijke bezit van een viervoeter maakt de tongen sneller los dan als je alleen loopt. Zeker bij schitterend herfstweer, wanneer het druk is op de paden.
'Dag juf', riep het kereltje naar de passerende mevrouw op de fiets. 'Dat was zeker je juf van school?', vroeg ik retorisch, om een opening te maken. 'Nee hoor, dat was m'n juf van de zondagsschool', antwoordde het ventje. 'Bent u daar vroeger ook op geweest?' Ik kon dat naar waarheid beamen, hoewel ik er slechts een blauwe maandag op had gezeten. Mijn antwoord stemde het jongetje blijkbaar tevreden, want nu liep hij al pratend een eindje met ons mee.
Ik vond het een leuk, levendig meneertje, al was ie wel wat wijs voor zijn leeftijd; een jaar of zeven, half-acht schatte ik zo. Onverwacht vroeg hij me recht voor m'n raap: 'Bent u nog steeds christelijk? 'Nou zal ik dat nooit publiekelijk van mezelf beweren, maar ik wilde hem niet teleurstellen, dus gaf ik er een draai aan met de mededeling, dat ik nog wel eens naar de kerk ging. 'Bent u soms ook van de Oud-Gereformeerden?', polste het mannetje verder. En toen ik van nee schudde, vervolgde hij: 'Dat moet u ook doen hoor, dan bent u altijd blij!'
Nou, dat leek me lang niet gek. Toch sputterde ik: 'Ja maar ik ben ook blij als ik hier door het park loop, met al dat groen en als de zon schijnt.' Er school toch niets kwaads in, dacht ik, om die kant ook eens te benadrukken. Het jongetje pakte me echter vertrouwelijk bij m'n arm, zodat ik wat moest bukken, en zei toen dicht bij mijn oor: 'Nee, maar dan bent u ook blij, óók al bent u gestorven…' Ik kon m'n oor bijna niet geloven: niet overleden, maar gestorven. De officiële tekst van zijn kerkleer klonk er regelrecht doorheen.
Vroeger zou ik op zo'n uitsmijter misschien nog afkerig gereageerd hebben. Die kwaadheid was ik echter voorbij. Dus gaf ik me gewonnen. Nu vertelde het jongetje honderd uit. Zijn vader bleek de dominee van de Oud-Gereformeerde gemeente hier vlakbij. Hij had nog negen broers en zussen, en de oudste had al een vriend… Hij ratelde maar door. Een klein Freekje de Jonge in de dop, schoot het door me heen. Evenals het hondje kwam ik in een uitgelaten stemming thuis.'

De goede lezer zal hebben begrepen dat in de stelling van drs. A. de Reuver over de gemeentezang (Globaal bekeken van vorige week) kerkorganisatie moest zijn kerkorganist.

Hier volgen enkele foto's opgedaan tijdens de kerkhistorische reis:

• De Toren van Pisa.
[Foto]

•Het Baptisterium (doophuis) in Florence, gebouwd in de 4e-5e eeuw. Alle kinderen uit Florence werden in dit doophuis gedoopt.
[Foto]

•De Bassiliek van Ambrosius in Milaan.
[Foto]

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen