BOEKBESPREKING

Van verschillende kanten wordt in onze tijd de suggestie gewekt als zou het orthodoxe christendom niet het echte oorspronkelijke christendom zijn. Te denken is aan de romans van Dan Brown, in het bijzonder zijn De Da Vinci Code, maar ook aan de wijze waarop vorig jaar in de media een zogenaamd Judasevangelie werd gepresenteerd.
Omdat het romans betreft en geen onderbouwde beweringen, is het mogelijk dit alles te negeren. Aan de andere kant kunnen mensen door deze berichten toch onzeker en aarzelend worden in hun geloofsovertuiging, en kan het mensen van buiten de kerk meer reden geven om afwerend te staan tegenover de kerk en het evangelie.
In bovenstaand boek onderzoekt Martie Dieperink de verwijten die in de richting van het orthodoxe christendom naar voren worden gebracht. Zij doet dat helder, maar ook evenwichtig. Zij laat zien hoe we bij Dan Brown en het Judasevangelie feitelijk te maken hebben met een herleving van.de gnostiek. Dat was een beweging die vooral in de periode van de vroege kerk van zich deed spreken. Het Griekse woord anosis betekent kennis. De aanhangers van de gnostiek verklaarden een geheime kennis te hebben, die alleen voor ingewijden toegankelijk was. Hun visie is door de kerk krachtig afgewezen als zijnde een dwaling en misvorming van het evangelie. AI in het Nieuwe Testament, vooral de brieven van Johannes, vinden we de bestrijding van gnostische gedachten. Later is het vooral de kerkvader Irenaeus die de gnostiek heeft onderzocht en heeft laten zien hoe die beweging een afwijking is van het evangelie zoals dat door de apostelen ons is gegeven.
In kort bestek laat Dieperink de kenmerken van de gnostiek zien en behandelt ze de kritiek van hedendaagse gnostici op de kerk en de Bijbel. Duidelijk wordt dat het zogenaamde evangelie van Judas een geschrift is van een obscure gnostische sekte, de sekte van de Kaïnieten. Het is eigenlijk verbijsterend hoe gemakkelijk in de media dit evangelie is gepresenteerd als een authentiek evangelie. Ze stelt verder de betrouwbaarheid van de Bijbel en in het bijzonder van de evangeliën in het licht.
Dieperink wil niet eindigen in polemiek. Het slotdeel van het boek behandelt positief wat nu het oorspronkelijke christendom is, vanuit Nieuwe Testament en kerkvaders. Bij dat gedeelte valt het mooie stuk over de doop op, waarbij ze helder maakt hoe de kinderdoop wezenlijk behoort tot het oorspronkelijk christendom. Ook is mooi hoe ze de suggestie ondergraaft, door Dan Brown en vele anderen gedaan, als zou de zondagsviering een heidense instelling zijn, door keizer Constantijn ingevoerd. Duidelijk wordt hoe vanaf het begin de christenen de zondag beleefden als 'dag des Heeren': de zondag was onlosmakelijk verbonden aan het nieuwe verbond, dat bevestigd was door de opstanding van Jezus op zondag.
Dieperink heeft nuttig werk met dit boek gedaan. Die en gene zal wellicht grondiger bespreking verlangen: dat is verder in andere boeken ook wel te verkrijgen. Maar boeken die in kort bestek een voor het geloof actueel punt bespreken, zijn ook zeer nodig. Dit boek helpt denkende christenen, zeker ook jongvolwassenen die studeren of over deze vragen nadenken, om het hele verschijnsel te plaatsen. Het geeft op goede wijze toerusting om te midden van collega's en leeftijdgenoten een stuk verantwoording te kunnen geven op het punt van de betrouwbaarheid van het evangelie, ook vanuit een eigen vaste overtuiging.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen