ALLEEN DOOR HEM

Zonder God kan de mens niets doen. Dat is een waarheid, waar wij als kerkmensen wel mee zullen instemmen. We weten het en belijden het dat de mens zonder de Heere niets kan beginnen. Wij hebben Zijn hulp overal bij nodig, zelfs in de gewoonste dingen van het leven. Helaas wordt dit door velen vergeten en onze tijd werkt dit in de hand. De mens schijnt op het toppunt van zijn macht gekomen te zijn. Het menselijk vernuft en de menselijke kunde schijnen geen grenzen meer te hebben. Men doorkruist het heelal en men onderneemt ruimtevaarten met duizelingwekkende snelheden. Men kan in korte tijd duizenden mensen vernietigen. De mens schijnt alles te kunnen. Maar toch blijft het waar, dat de mens niets kan.

In de tekst van onze overdenking bedoelt de Heere Jezus het echter anders, geestelijk. Jezus spreekt in Johannes 15 over een geestelijke band, die er moet zijn tussen Hem en Zijn discipelen. Om die band aan te geven, gebruikt de Heere Jezus het beeld van de wijnstok en de ranken, een beeld, wat iedereen in die tijd aansprak. Immers, Palestina was het land van de wijncultuur. Overal op de hellingen der bergen en heuvels zag men de wijngaarden, die daar waren aangelegd. Vele mensen vonden in de wijnbouw een middel van bestaan, omdat een wijngaard veel zorg vereiste. De wijnstokken moesten worden geplant en regelmatig worden nagegaan. Dode ranken moesten worden afgesneden en de levende moesten geregeld worden gesnoeid, om van vruchten verzekerd te kunnen zijn. Neen, wie een wijngaard bezat, behoefde niet op z'n lauweren te rusten. Het beeld van de wijnstok was echter niet alleen daarom zo bekend. In het Oude Testament werd het ook vaak gebruikt om de bijzondere positie van Israël aan te geven. De Heere noemt het volk vaak een wijnstok, waaraan Hij bijzonder veel zorg heeft besteed. Uit Egypte heeft Hij die overgeplant naar Kanaan. Maar ondanks die zorg des Heeren had Israël als geheel, als volk, niet de gewenste vruchten voortgebracht. Het volk was ontrouw en ongehoorzaam geweest. Het vleselijk Israël stelde teleur. Het zaad van Abraham beantwoordde niet aan de verwachtingen.

Daarom maakte God een nieuw begin in Zijn Zoon, Christus Jezus en daarom vangt Jezus Johannes 15 aan met de woorden: „Ik ben de ware wijnstok en Mijn Vader is de landman, " Er zal een nieuw volk komen wat wel gewenste vruchten zal dragen, het volk van het nieuwe verbond, het geestelijk Israël. Zij zullen de ranken zijn aan de wijnstok, die Hij zelf is en zij zullen vruchten voortbrengen van geloof en bekering.

Ook aan die nieuwe wijnstok, Christus Jezus, kunnen dode ranken voorkomen. Ook onder hen, die de Naam van Christus dragen, kunnen er zijn, die geen gewenste vruchten voortbrengen, die dood zijn. Maar allen, die Christus door een waar geloof zijn ingelijfd, die een levende rank zijn aan die wijnstok, die zullen vruchten dragen. Jezus waarschuwt er dus voor, dat het mogelijk is, om bij de gemeente van het nieuwe verbond tf behoren, om naar Zijn Naam genoemd te zijn, en nochthans geen vrucht te dragen. Dat is ook voor ons een waarschuwing, die wij wel ter harte mogen nemen.

Wij vinden het vaak al voldoende om maar gedoopt te zijn en belijdenis te hebben gedaan. Maar wanneer wij het levende contact met Jezus nog missen, dan zijn wij nog dode ranken en dus onvruchtbaar. Want zonder Mij kunt gij niets doen. De Heere is de hemelse landman, die op zoek is naar vruchten in een mensenleven. Van nature zijn er geen vruchten, die Hem behagen. De mens is onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. De natuurlijke akker van een mensenleven brengt geen vruchten voort, waardoor de Heere verheerlijkt wordt.

Alleen, wanneer een mens ingeplant is in die wijnstok Christus Jezus, zal hij vruchten kunnen voortbrengen. Alleen dus door die band aan Christus. Wanneer die band er niet is dan is de rank dood en wanneer de rank geen levenssappen put uit de wijnstok, kan hij geen vruchten dragen. De rank in zichzelf is eigenhjk niets. Die is hol en zo opgebrand. Een rank is eigenlijk pas wat, als hij aan de wijnstok vast zit. Dan kan hij groeien en bloeien.

Zo is een mens ook eigenlijk pas wat. wanneer hij aan Christus verbonden is. Zonder Hem kan de mens niets doen. Dan zijn het allemaal schijnvruchten, die worden voortgebracht. Die vruchten kunnen wel heel mooi lijken, maar ze hebben geen waarde. Ze verheerlijken God niet, maar plaatsen de mens op een voetstuk.

Het is dus dringend noodzakelijk, dat wij als een levende rank door een waar geloof Christus zijn ingelijfd. Wij zijn allemaal ranken, lezers, maar we kunnen ook dode ranken zijn. Dat is de ernst van de zaak en we hebben ons te onderzoeken, hoe dat is in ons eigen leven. Zonder Jezus geen vruchten. Is ons leven misschien ook nog onvruchtbaar in wezen, ondanks onze activiteiten in het kerkelijk leven? Dat kan, want de Heere ziet dwars door alle schijn heen. Wanneer alles, wat wij doen, niet voortkomt uit de band aan Christus, dan is het in Gods oog waardeloos. Dan zijn het vruchten van eigen akker en die kunnen niet bestaan voor de Heere, uit de mens zelf is geen vrucht in der eeuwigheid. Dat is hard voor de natuurlijke mens. Dat breekt alle eigen waan af. Dat is vernederend. Daar wil de mens niet aan. Hij wil altijd zelf nog wat presteren, hij wil zelf nog wat aandragen. Maar het kan niet. Zonder Jezus kan een mens niets doen. Hebben wij dat al eens geleerd, lezers? Dan zullen we ook gaan verlangen om Jezus te kennen in ons leven, om aan Hem verbonden te mogen worden.

Want wie in Jezus blijft, die draagt veel vrucht. Het is nodig dat er die mystieke band is van het geloof. En die band kan gelegd worden door de Heilige Geest. Dan kan een mens vrucht voortbrengen, maar dan ook alleen. Het is voor de gelovigen levensnoodzakelijk om steeds met Jezus in een levende verbinding te staan, om steeds door Hem bediend te worden. Zij moeten in Jezus blijven, d.w.z. geregeld aan Hem verbonden bhjven, zoals een rank altijd aan de wijnstok vast moet blijven zitten. Wanneer die geloofsband aan Jezus verslapt, dan wordt dat gezien in het leven. Want zij moeten alles vaij Jezus hebben. Zij moeten van Hem de kracht ontvangen en de genade, zij moeten door Hem gevoed worden in hun geloofsleven. Ze kunnen zonder Jezus God niet verheerlijken. Zonder Hem kimnen ze geen stand houden in de stormen des levens. Zonder Hem kunnen zij niet spreken over Gods genade, zonder Jezus kunnen zij totaal niets. Dat is een afhankelijk leven, wat steeds weer uitdrijft tot het gebed. Wat dikwijls op de knieën doet liggen met het gebed of Jezus' kracht in hun zwakheid mag worden volbracht.

Zonder Mij kunt gij niets doen. Dat is het oordeel over ons aller leven van nature, want wij zijn een vijand van Christus en Zijn kruis. Maar het roept ons ook op, om die levensband met Christus te zoeken om nog gewenste vruchten te dragen.

De Heilige Geest wil die band leggen. Dat gaat nooit om buiten de kennis van eigen onwaardigheid, want Jezus is Zaligmaker. Maar wie bij Hem is terecht gekomen, die zal uit Hem gaan leven en vruchten dragen. Die zal doen, wat de Heere behaagt en beantwoordt weer aan het Scheppingsdoel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen