Boekbesprekingen

Evert Leeflang, opleidingscoördinator Theologie en docent Systematische theologie en Hermeneutiek aan het Evangelisch College, legt in dit boek de focus bij het heden van de toekomst van God. Wat roept die toekomst hier en nu bij ons op, hoe stempelt deze vandaag ons leven als gelovigen? Het gaat hem niet om gedetailleerde toekomstscenario’s, maar om de actuele impact van de christelijke toekomstverwachting.

De metafoor van zwangerschap en bevalling wordt breed uitgesponnen. De kerk heeft niet alleen verwachting, maar zij ís in verwachting. ‘De kerk is dus net als Maria in verwachting van de Messias.’ (p.33) Daarom heeft zij een verloskundige nodig en de theoloog zou als vroedvrouw kunnen optreden. De theologie is geroepen de kerk tijdens haar verwachting van de nodige wijsheid te voorzien, om haar helderheid te geven in de tegenstrijdigheden van de tussentijd waarin het Koninkrijk Gods enerzijds gekomen is, maar anderzijds nog uitblijft.

De auteur onderscheidt vier benaderingen in het leven van de hoop. Wanneer ze niet in de valkuil trappen van bepaalde eenzijdigheden en misvattingen, kunnen deze elkaar goed aanvullen en corrigeren. De ‘Essenen’ vertegenwoordigen de waarden van profeteren en waken, de ‘Zeloten’ die van hopen en voorbereiden, de ‘Sadduceeërs’ die van dulden en voorbereiden, de ‘Farizeeën’ staan voor zuchten en waken. Deze waarden worden uitvoerig besproken in boeiende hoofdstukken die lezen als theologische meditaties. Alle benaderingen moeten overigens kopje onder bij Johannes de Doper: we leren pas goed verwachten als we dag aan dag leren tot inkeer te komen en ons op Messias Jezus te richten. De gekozen classificatie is speels, origineel en ook wat speculatief.

De grondslag voor zijn beschouwingen legt Leeflang in een bijbels-theologische verkenning. Immers, de arena van de toekomstverwachting is de geschiedenis van God met Zijn volk waarin de hoop geboren en geoefend wordt. Gods beloften vormen de ruggengraad voor deze verwachting. Het komt erop aan Hem te leren verwachten in de spanning tussen vervulling en niet-vervulling. Bij elke vervulling neemt het volk ‘een diepe teug van het “nu al”, om versterkt op weg te kunnen naar de toekomst.’ Profetie is de motor van de toekomstverwachting. Profeten leven ‘met hun stekker in de toekomst’ en ontlenen zo hun energie aan de verwachting van Gods daden. Hun getuigenis bestaat niet uit het aanleveren van kant en klare toekomstplaatjes, maar behelst dringende uitnodigingen tot een toekomst. Zo wordt het heden opengebroken om het op de toekomst van Gods mogelijkheden te richten.

Is er geen kritiek te leveren? Men kan het betreuren dat de interactie met vakgenoten tot de voetnoten beperkt blijft en ik zou benieuwd zijn naar breedvoerigere discussie. Maar het boek moest niet nog dikker worden en is op een breed lezerspubliek gericht. Een valkuil is dat de vele aanwijzingen in de Schrift inzake de concrete invulling van de hoop (datgene wat gehoopt wordt) onderbelicht blijven. Er is immers bij alle vragen die er overblijven ten aanzien van de toekomst, toch ook veel geopenbaard.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen