Stilgezet

Een bijzonder verhaal las ik in het blad Oriëntatie (juni 2024), het orgaan van de stichting Evangelie & Moslims. Het is het verhaal van Kayhan en zijn zoektocht naar waarheid. Kayhan groeide op in een moslimgezin, maar ging al snel zijn eigen weg. Op een nacht werd hij voor het eerst stilgezet bij het leven van Jezus. Wie was deze Jezus en was Hij het werkelijk waard om alles voor op te geven?

Oriëntatie

Ben je in een islamitisch gezin opgegroeid?

Ja, we waren Arabische Alawieten. Het is een kleine groepering binnen de islam die Ali volgt. We hadden wel de Koran als basis, maar hadden een eigen cultuur en tradities. We kwamen maandelijks of tweemaandelijks bij elkaar, reciteerden Arabische verzen en aten samen. (...)

Hoe kwam het dat je interesse kreeg voor het christelijk geloof?

Eigenlijk had ik nooit interesse. Vier jaar lang heb ik op een christelijke middelbare school gezeten maar ik vroeg me nooit af: waar geloven ze in? Ik keek neer op dat geloof; dat was het geloof van Armenen en de Hollanders. Toen ik negentien jaar was, ging ik heel veel trainen in vechten. Ik dacht dat ik onoverwinnelijk was. Het werd een gewoonte dat ik bij het uitgaan ruzie zocht.

Maar op een nacht tijdens het uitgaan kregen we ruzie met een heel grote groep. Er waren wel twintig tot dertig jongens. Ik lag op de grond en nog steeds tot op de dag van vandaag begrijp ik niet wat daar gebeurde. Ik dacht: nu gaan ze mij slaan en schoppen. Ik keek om me heen en het was of er een cirkel om mij heen was getrokken: niemand kwam dichterbij. Al die jongens gingen af op mijn vriend en vernielden zijn auto maar niemand kwam op mij af. (...) Mijn vriend zweerde dat hij wraak zou nemen, maar ik was daar niet mee bezig (...). Mijn vriend ging weg en ik zat achter de computer. YouTube stond op het scherm en onder ‘meest bekeken’ stond daar de film over het leven van Jezus. Op die avond ben ik gaan kijken en vooral deze woorden raakten me: ‘Heb je vijanden lief, bid voor wie je vervolgen’. Ik wist niet dat zoiets bestond. Na deze film ben ik heel erg stilgezet. Aan het einde van de film zag ik dat Jezus aan het kruis bad: ‘Vader, vergeef het hen, want ze weten niet wat ze doen’. Hij deed zelf wat Hij anderen leerde. (...)

In de film hoorde ik ook: ‘Zoek en je zult vinden, vraag en je krijgt antwoord.’ Op een nacht heb ik God gevraagd: ‘Wilt U mij zelf de waarheid vertellen, want ik weet het niet meer’. (...) In vertrouwen ging ik slapen. Ineens stond ik voor een troon. Ik was zo vermoeid en beladen met zonden. Maar hoe meer ik naar boven keek, hoe meer ik iets prachtigs zag. Ik zag het gezicht van Jezus. Ik dacht: Hij is het dus die op de troon zit van zijn voorvader David. Hoe ik daaraan kwam weet ik niet. Daarna ging ik onderzoeken en ontdekte ik dat uit de lijn van Abraham, Izak, Jakob en David, Jezus kwam. Daar had ik bewondering voor. Mohammed komt in de hele lijn niet voor, maar als hij komt, zegt hij dat alles wat daar voor is gebeurd niet waar is! Ik begreep dat dat niet klopte.

Toch maak je zo’n keuze niet zo snel. (...) Ik begon weer te twijfelen: zou de duivel mij misleiden? Ik praatte veel met mensen, maar ik kreeg geen antwoord. Ik werd radeloos. De enige plek waar ik rust vond was bij de begraafplaats. Daar ging ik elke dag zitten op een vaste plek bij het water. Ik zag de grafstenen en dan zei ik tegen God: ‘voordat ik daar onder de grond lig, wil ik U gevonden hebben’. (...)

In wat voor opzicht is je leven veranderd nadat je christen werd?

Het feit dat je met God relatie hebt, dat je met Hem mag praten. Dan weet je dat je geliefd bent door Hem. Dat proef je, dat ervaar je: Hij is een God die als een vader voor mij zorgt. (...) Wat mij vooral heel erg veranderde, was dat mijn haat en egoïsme veranderde in liefde. Het is zo onbeschrijfelijk, het wonder dat daar in mij gebeurde. Ik ervaar zoveel liefde voor mensen om me heen. Dat kende ik daarvoor nooit. (...)

Wie is Jezus voor jou?

Hij is mijn Verlosser. Ik ging van Hem houden meer dan van mijn eigen familie, meer dan van mijn eigen broer of vader. Niemand anders heeft zijn leven voor mij gegeven. Hij heeft alle afstand afgebroken, Hij is zo dichtbij.

In de waagschaal

Een heel ander verhaal las ik in In de waagschaal van 8 juni. Het is een verhaal – ik citeer letterlijk – ‘over de onbestuurbaarheid van de Protestantse Kerk, over de stapeling van rapporten, besluiten, amendementen en adviezen en over ‘on hold’ staan en dan hup in de ‘pressure cooker’. Het artikel is geschreven door ds. Eline Baggerman-van Popering. Het gaat over de hbopredikant, waarover de synode al heel lang in discussie is.

Ik word gevraagd om deel te nemen in de werkgroep beroepbaarheid. Het traject ambtsvisie van de synode gaat een besluitvormende fase in. De synode van april 2023 zal vier werkgroepen instellen (rechtspositie, opleiding, samenwerking en beroepbaarheid) die onder leiding van een coördinatiegroep voorstellen voor de synode gaat voorbereiden. De werkgroepen worden breed samen gesteld. Niet alleen maar theologen, ook mensen uit het bedrijfsleven, uit de verschillende theologie-opleidingen, met ervaring en expertise, affiniteit met de PKN, man-vrouw, oudjong, en in elke werkgroep zit een HBO-kerkelijk werker. De opdracht voor de werkgroepen ligt tamelijk open en er is ruimte voor allerlei ideeën. De gezamenlijke inzet is: echt iets kunnen bijdragen aan vernieuwing in de kerk. (...)

Inmiddels is het november 2023.

De coördinatiegroep wil de synode in november toch alvast informeren over de voortgang van het proces. De voorzitters van werkgroepen ‘beroepbaarheid’ en ‘opleiding’ krijgen spreektijd op de synode. Voor (voorafgaand aan?, AP) de synode spreken zij het moderamen, dat intern verdeeld is over het gelijktrekken van pastor en predikant qua opleidingsniveau. Voor de synodevergadering is er een amendement en een brief van professor Wisse, adviseur van de synode. Hij vat de stand van zaken samen en zijn brief wordt ter synode ineens leidend en zijn voorstel wordt omarmd door heel de synode, terwijl hij geen adviseur (van de coördinatiegroep?, AP) is en niet betrokken is geweest bij de werkgroepen. (...)

Het moderamen komt met een commissie die het proces in andere richting moet vlottrekken. De mensen in deze commissie zitten niet in de werkgroepen. (...) De werkgroepen worden on hold gezet.

Later moet het werk sneller.

‘(...) er wordt een pressure-cooker systeem opgetuigd om zo snel mogelijk een rapport te schrijven.

Het artikel eindigt met de opmerking:

De kerk wordt bestuurd door de synode, maar in het proces is het de relatie tussen dienstencentrum, moderamen synode en coördinatiegroep die de uitkomst bepaalt. Er is, schrijft ds. Baggerman ‘een speciaal soort kerkelijke-bestuurlijke taal en werk- en denkniveau (vereist) waar je als lid van een werkgroep niet doorheen komt. Alleen als je op die manier mee kan praten en schrijven, dan landen je ideeën ook in de synode. (...) Dit is niet een gezonde manier van kerk besturen.

Morgen, 21 juni, vergadert de synode over het eindrapport.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen