
NIENKE
(Met toestemming Uitgever J. H. Kok te Kampen) 35) „Nu, wat zou er tusschen die twee zijn ? 't Past immers in het geheel niet bij elkaar. Tjerk zou Nienke niet willen, en Nienke Tjerk niet". „Nienke Tjerk niet ? Kan je begrijpen. Met beide handen tegelijk. Zoo'n rijke boerenzoon". ...

NIENKE
(Met toestemming Uitgever J. H. Kok te Kampen) 34) Was het wonder, dat de plechtige stilte inwerkte op het gemoed dier twee jonge menschen, die elkander bij name heel goed kenden, die in de kinderjaren met elkaar school gingen, die ...

NIENKE
VERHAAL UIT 'T FRIESCHE VOLKSLEVEN DOOR IDSARDL (Met toestemming Uitgever J. H. Kok te Kampen) 33) Hier werd het gesprek gestaakt. Gul als altijd, kwam de boerin aangeloopen met een tas warme melk voor de bezoekster en de noodige tractatie daarbij, ' ...

NIENKE
VERHAAL UIT 'T FRIESCHE VOLKSLEVEN DOOR IDSARDL (Met toesteraming Uitgever J. H. Kok te Kampen) 32) En ook was het wel bekend, dat Gabe dronk. Meermalen liep hij 's avonds laat, wanneer hij van een veemarkt kwam, met slingergang door Zevenhuizen, en als de ...

KLEINE LUIJDEN.
Toen 's avonds dominé en mevrouw samen in de serre zaten, zei hij opeens, alsof hij een grap bedoelde : „Wat dunkt je Marie, zouden er wel vrouwen zijn, die niet willen trouwen".
Verwonderd keek mevrouw hem aan.
„Dat is ook weer een vraag" — zei ze lachend, „wat kom je daar vreemd mee aan ...

De Kleine Luijden
Daarop volgde wederom eenige rust, waarom dominé bij Mulder aan tafel plaats nam. Deze was als gebroken. Hij had zoo zeker beterschap verwacht, en nu deze plotselinge wending. „Ik kan haar niet missen, dominé" — klaagde hij — „mijn vrouw in de kracht van het leven weg, en nu ook nog het laatste w ...

De kleijne Luijden
„Ik gevoel mij zoo vreemd, en durf mij ook niet tot slapen neer te leggen".
Zij wist het niet, omdat Sien beter vond het haar niet te zeggen, dat de thermometer reeds 39.6 wees.
„Wil je hebben dat wij dokter laten komen ? "
„Neen, maar ik zou zoo graag willen dat je van nacht bij mij ...

De kleijne Luijden
En in die ongelijke worsteling zou ik het verloren hebben, als u niet als een wonder tusschenbeiden gekomen waart. De dolksteek, voor mij bestemd, trof u. Nog zie ik, hoe u neerstortte op de straat, maar ook hoorde ik, hoe in de nabijheid stemmen en voetstappen vernomen werden. Als in een oogenbl ...

De kleijne Luijden
Maar zoodra hij dan weer zijn oude kennissen ontmoette, of ergens was opgetreden — natuurlijk lang niet meer in die eersterang-gelegenheden van voorheen, — dan was het weer het oude liedje en dronk hij tot de laatste cent verteerd was. Soms zag ik hem in geen dagen, omdat hij meer in Amsterdam ve ...

De kleijne Luijden
Een jaar is dat leven voortgesleept. Wij waren in Brussel. Slechts zelden kwamen man en vrouw meer samen. Anders niet, dan waar dit hoogst noodig was, voor het verdeden eener rol of iets dergelijks. Tusschen mij en haar scheen in de laatste dagen eenige toenadering te komen, doordat zij zachter j ...