
PINKSTEREN
Wat tal van scheuren in de netten hier op aarde! De boetsters op het strand kunnen het werk niet aan. 't Was niet alleen slijtage, die hun zorgen baarde. Soms trok een scheur in 't nieuwe al een baan.Ach! 't net van de aardse kerk vertoont ook vele scheuren. De vissers op de zee geven elka ...

O, lelie - blank der dalen...
o Lelie — blank der dalen. Uw zuiv're pracht licht in deez' donk're zalen zo wonderzacht! Uw onvolprezen luister. Uw ted're glans doorstraalt het wereldduister van trans tot trans. Ik zie de volk'ren komen tot Uwen vree ' van 's aardrijks ve ...

TROUW - VERBOND
Gij, Gij waart d' Eerste — en zult de Laatste getrouwe Heer', die op het eenzaam pad van 't wereldleven hebt mijn hand gevat en mij bevrijdt van felle levenspijn.... zijn, Wat in en om mij wissel' of verdwijn'. Uw trouwverbond houdt onbewoge ...

ZIJN NAMEN
„O wonder Kind, wat zijt Gij arm geboren! Waarachtig God van eeuwigheid! Hoe hebt Gij eens mijn beestenstal verkoren. Boven eeuwige hemelheerlijkheid!"„Wilt Gij met mensenkindren U vermaken En niet met heilige engelen om Uw troon? Met mensen, die U iedre dag verzaken; Die altijd weer U ste ...

UITWONEN - INWONEN
Is 't niet teveel, mijn God, dat 'k bij U in mag wonen, Voor Wien de engelen dekken 't heilig aangezicht? Dat Gij een arme slaaf nog met uw gunst wilt kronen? Hem bergen wilt in eeuwig, zalig licht? Mijn aardse huis toont overal gebreken, 't ...

Het zwaar tempeest
Het duurde niet lang, of terug kwam de nacht,
de schaduwen vielen, 't werd donker.
Ik beefde en zei: o God, geef mij kracht!
Ik zie slechts wat starrengeflonker. Ik wist niet, dat alles voorbij weer kon gaan.
de vreugde zo spoedig verdwijnen.
Maar Petrus, hij zonk ...

GEDICHT
Ze trokken hong'rig voort van hoef tot hoeve: mannen en vrouwen uit de grote steen. ' t Vervuld uw hart met deernis, al die droeve gezichten, zeggend, wat er was doorleên ... Aan veler huisdeur werd vergeefs gebeden . .. teleurgesteld trok d ...

GEDICHT
GODS voog'len juub'len in die lichte morgen, en heerlijk welven de azuren bogen; de ganse schepping wil haar God verhogen.. . . . Heilsprofetie van d' eeuwig-klare morgen.En, wat al smart er immer is geleden, de gouden zonnelach glanst overal Heur stralen dringen door in t diepste dal . . ...

gedicht
In avondschemer liggen d' aardse landen, op donzen wieken daalt de lome nacht, ik hef tot U, o God, de smekende handen, tot U, die rust aan 't rust'loos harte bracht. Aan donk're hemel duizend lichten branden, wier zilverschijnsel flonkert t ...

gedicht
Wie stilt de onvreê van dit morrend hart, en brengt tot rust de opstandige gedachten ? Zult Gij 't niet wezen, Die, als Man-van-smart, eenmaal mijn kruis droeg ? Zult Gij niet verzachten de stage pijn van onges ...