
De Puritein van de Hertenpolder
FEUILLETON
door Jac. OvereemDe toeëigening van Christus' bloed en Geest tot wegneming van de schuld en smet der zonde, zijn twee genadeweldaden, waarvan de doop een teken en zegel is.
Elk kind, dat de doop ontvangen heeft, houdt de gedurige vermaning ...

DE PURITEIN VAN DE HERTENPOLDER
— Aardig, glimlacht mevrouw tegen de meneer.
— Dan ten hoogste bedankt, meneer. Maar geeft u dit aan het boertje waar u de schop en het hout hebt geleend, zegt de heer.
— Dat zal ik, zegt Janus en neemt de zilveren rijksdaalder in ontvangst. — En ik hoop, as ik in vurlegenheid zit, da u m ...

DE PURITEIN VAN DE HERTENPOLDER
DOOR JAC. OVEREEM — Hoe meer we met Hem gemeenschap maggen oefenen, hoe meer we onze eigen ellendigheid gevoelen en onze onwaardigheid. Want God is Licht en wij zijn duisternis. Als we van Hem licht ontvangen dan zien wij het Licht. Wij blijven in onszelf enkel duisternis. Daarom zullen ...

DE PURITEIN VAN DE HERTENPOLDER
Nu is het zo, over die gemeente in zijn geheel gedacht, dat zij als Gods gemeente beschouwd móét worden uit Bijbels standpunt. Wie dan een onwaardig lidmaat der Christelijke kerk is, die draagt zelf de verantwoordelijkheid.
Janus zal niet kunnen vallen over één van die allen, 't Is gena ...

DE PURITEIN VAN DE HERTENPOLDER
Mer ur ligt wat in. Alles ligt er in. Gesproke over andacht op Christus. Bie een vrome in de lande kwam us een goed vriend in 't geleuf. Hie had al bezeuk en zo bleve ze allebei de gasten. De gastheer ha mer één bed en zo sliepen de vrienden die nacht bij elkaar. Op een uur van de nacht peinsd ...

DE PURITEIN VAN DE HERTENPOLDER
— Dan was het met Mac. Cheine anders gesteld. Maar mannen in het Evangelie als hij, zijn er weinigen, zegt Moeder.
Zij heeft van vroeger zijn preken gelezen. Eerst na haar bekering heeft zij er de rechte smaak van te pakken gekregen.
— Is het je opgevallen. Moeder, wanneer ik een preek va ...

DE PURITEIN VAN DE HERTENPOLDER
— Kan een geest sterven, Aldert ? ontwijkt Janus het gesprek op Gieson, alsof het bericht hem niets zegt.
— Ge snapt 't wel, boer. Ik bedoel, Hent Gieson heeft 't tijdelijke met 't eeuwige verwisseld. De kwelgeest is zodoende dood !
Janus zet z'n klomp weer op de grond en steekt zijn voe ...

De Puritein van de Hertenpolder
Janus voelt de suizeling weldadig langs zijn gezicht en door zijn haren gaan. De Lente is voorbode voor de Zomer. Het voorportaal der zangschool van de vogels, die dan de lichte, warme ruimte van het zoele seizoen invliegen met vrolijke wiekslag.
Warte is leven. Koude bevriest. De Zomer he ...

De Puritein van de Hertenpolder
Zijn hart vloeit over van erkentenis, nu zij de dierbare Koning roemt. De Heere Jezus Christus, het Hoofd der Gemeente ! Nu vallen alle menselijke grootheden weg. Alle eigenwaan versmelt. Nu zal het dienen tot meerdere ontdekking van de oude natuur ; tot ontbloting van de oude mens en tot glorie ...

De Puritein van de Hertenpolder
Janus luistert. Hij houdt z'n handen op de rug van de stoel.
— Dit laatste nieuws, dat voor mij meer waarde had dan duizend nieuwsbladen uit de wereld, is wel afkomstig uit Schortelveld. Een honderdjarige is daar een jongeling geworden. Hij is door de genade des Geestes zijn zonde, ja, z'n le ...