DE HOFNAR VAN GELRE
Deze gedachten, rumoerig en neerdrukkend, maken thans de zwaarmoedige droogscheerder dubbel somber en doen hem alle troost Van Rutger's toespraak missen.
Opeens — daar wordt hij in zijn gepeins, de anderen in hun aandacht gestoord. Driemaal valt de klopper op de buitendeur neer, wel zac ...
DE HOFNAR VAN GELRE
O, gij weet het allen, mijn lieve vrienden, hoe het hieromtrent in de omliggende landen gesteld is, en hoe zich ook reeds onze hertog tot het vervolgen van de aanhangers der „nieuwe religie" heeft laten bewegen. En tegelijk gaat de zondige aflaatkramerij in 't buitenland haar gang. Gij weet ni ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Heel in de verte hoort men het doffe ruisen van de Zuiderzee.
Ginds, in de brede Kerkstraat, verheft zich de toren 14) van de Grote Kerk. Nuffig en onrustig draait het gouden haantje op zijn top aldoor een halve windroos heen en weer.
Vlak bij de kerk staat een stevig, groot gebo ...
DE HOFNAR VAN GELRE
„Bijlo, monnik !" gromt de nar ontstemd. „Stil, bij St-Nepomuk ! Wil je ons verraden, nu al ? "
Maar dan het angstig gezicht van Siebe aanschouwend, waarmee hij de neger — want hij is die Herkules — aanstaart, lacht hij halfluid : „Aha ! bang voor mijn ebbenhouten broer ! 't Is geen nikker ...
DE HOFNAR VAN GELRE
O, 't klinkt beiden zoeter in de oren dan in vroeger tijd hun ooit de mooiste Kerstzang in „de heilige nacht" het devote hart heeft gestreeld, als zij in 't koor der kloosterkerk te midden der anderen plechtig meezongen het loflied op de geboren Heiland.
Intussen wordt er weer flink doo ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Die mooie avond-hemel kunnen onze gevangenen, wel is waar, niet aanschouwen, zelfs geen stukske ervan, doch door het tralievenster daarboven dringt niettemin nog iets van het dommelig avondlicht heel, heel eventjes tot hen door. Het stelt hun in staat, gewend als ze zijn aan duisternis, elkaar ...
DE HOFNAR VAN GELRE
„Een zot, Siebe, een zot, niets dan een zot !" roept Resius uit, als hij van zijn verbazing is .bekomen. „Zie je nu, dat je vrees van zoeven .geheel en al ijdel was ? "
Een zot ? een zot ? " vraagt Siebe, nog half ongelovig.
„Wel ja. Hoorde je dan niet de belletjes rinkelen ? En ...
DE HOFNAR VAN GELRE
EEN VERHAAL UIT HET BEGIN DER ZESTIENDE EEUW DOOR J. C. HOMOET„Maar de broeders hebben mij toch zo vaak verhaald van van Zou 't niet mogelijk zijn, dat ? "Siebe voltooit de zin niet, alsof vrees hem weerhoudt.„Ik weet wat je zeggen wilt, - Sieb ...
DE HOFNAR VAN GELRE
DOOR J. C. HOMOETEilacy! die ik zocht, vond ik niet: niemand, zelfs de magistraat niet, wist iets van hem of zijn gezin af. Toen besloot ik alles geheel in de hand des Heeren over te geven, en begaf mij terstond hierheen. Verder weet je alles.
Kijk, hier is de bewuste brief. Neem jij ...
DE HOFNAR VAN GELRE
NU woonde destijds ook binnen Emden 'n achterneef van je vader, een barbier, een sluwe, gewetenloze man. Hij heulde met de vijanden van graaf Edzard zaliger en wilde grootvader en jouw vader eveneens in het verraad betrekken. Dat was echter misgerekend: zij wilden naar hem niet horen, ja, verm ...