
Verschoppelingen
Nu werd er door allen één voor één een tekst opgezegd en daarna op dezelfde wijze nog een andere tekst. Waar de kinderen al die wijsheid vandaan haalden, kon de jongen maar niet begrijpen : ze zeiden allen precies hetzelfde.
Maar nu kwam het!
Aan de kinderen werd gevraagd, of ze een konin ...

Verschoppelingen
In zijn smartgevoel over de leegheid zijns harten, over 't verwijderd zijn van zijn God en zijn heil wenschte hij zich terug naar de hei en naar zijn schapen. Alsof God daar meer ware dan overal elders I Maar nu wist hij 't beter. Indien hij met zijn kudde had gedaan, waartoe hij met de studie wa ...

Verschoppelingen
HOOFDSTUK XI.
Even buiten Delberg kreeg het landschap een armelijk aanzien. De boomen langs den weg naar Winnewoud geleken niets dan zieketierige staken met een schamel pluimpje van bruin groen in den top. Het gras, dat er op de bermen groeide, was eigenlijk geen gras : ...

Verschoppelingen
Dat beviel den ouden heer bijzonder, en meermalen als Paul sprak van eeuwig zalige gemeenschap met Christus en al de volmaakte rechtvaardigen, van 't allerheerlijkst leven in 't eeuwig zien en kennen van God en Jezus' Christus, — als Paul daarvan sprak, zoo warm, zoo verlan ...

Verschoppelingen
„Ja, maar ze hadden er geen zin in, om voor hem te werken. Toen hij terugkwam uit het ziekenhuis, waar men zijn arm had afgezet, woonden andere menschen in zijn huis, en niemand wist, waar zijn vrouw en de jongens gebleven waren. En toen is hij met een beestenschip weer terug gekomen."
Paul b ...

Verschoppelingen
„Jij hebt dus wél den Bijbel gelezen en gelooft er niet aan. Ik lees er veel In, en voor mij is 't zeker, dat God daarin tot mij spreekt. Houd je mij voor gelukkig, of ongelukkig ? "
Ze keken elkander vlak in de oogen.
„Ik houd he voor nog al gelukkig."
,,Ben jij gelukkig, Wüsting ! m ...

Verschoppelingen
HOOFDSTUK XXV.Dat was toch echt Christelijk ; ware beoefening van de gemeenschap der heiligen ! Want er waren er toch immer, die altijd, Zondag en in de week, de zorg hadden voor zieken en zuigelingen, en dus nooit naar de kerk konden gaan, hoe gaarne ze dat ook wilden. Zóó hielpen de meis ...

Verschoppelingen
Paul keek strak voor zich naar den grond en als hij zijn gelaat weer, een weinig zwaar moedig, ophief, zei hij :
„Ik zou wel timmerman willen worden, maar — wie zou dan voor de schapen zorgen ? '
„Wel, we zouden een anderen herder zoeken."
Ja, dat begreep hij wel.
„Maar — baas ! z ...

Verschoppelingen
Ze zong al weer. Paul zag bleek van aandoening : de ontroering sprak uit heel zijn wezen.
„Soms volgen zorgen dreigend elkaar ; God schijnt verborgen ; 't Leed schijnt te zwaar."
De mandoline zweeg nu, en de guitaar zoemde suisend zacht de diepste tonen om zich heen. Alsof het uit zijn ei ...

Verschoppelingen
Paul was niets gerust op de paarden, als de koetsier met gebogen rug en 't gelaat in de opening van 't neergelaten raampje zat te babbelen.
„'t Tocht zoo, koetsier ! ik kom vandaag of morgen wel eens bij je : dan zou ik graag naar je luisteren."
De koetsier knikte beleefd en trok het raam ...