Van Gods beloften weten

De woorden ‘Ja, kom, Heere Jezus!’ vormen het derde gebed dat ons leven richt op Jezus’ komst. Het is een hartstochtelijk gebed van de kerk in de verdrukking, dat we aantreffen in het laatste bijbelboek. Voordat de kerk dit bidt, klinkt daar de belofte van de Heere Jezus. ‘Ik kom’, zegt Hij. De belofte gaat voor het gebed uit. Dat sluit aan bij wat er elders in de Bijbel staat over het komen van de Heere.

Openbaring

Als het gaat om de leer van de laatste dingen is de Openbaring van Johannes van groot belang voor de kerk. Welke richting wijst de Openbaring van Johannes voor de kerk vandaag? Dit bijbelboek vertelt ons opnieuw over het komen van God, het komen van God in de tijd. Opnieuw spelen de heilsfeiten een belangrijke rol.

Ik noem in dit verband alleen wat er staat in Openbaring 12:5 en 6: ‘En zij baarde een Zoon, een mannelijk Kind, dat alle heidenvolken zal hoeden met een ijzeren staf. En haar Kind werd weggerukt naar God en naar Zijn troon. En de vrouw vluchtte naar de woestijn, waar zij een plaats had, die door God voor haar gereedgemaakt was, opdat men haar daar zou voeden twaalfhonderdzestig dagen.’

Omringd door kleurrijke beelden en profetische taal spreekt Johannes hier over het wonder van de komst van Gods Zoon naar deze wereld. ‘Hij komt’ wordt hier duidelijk verbonden aan ‘Hij is gekomen’. In deze twee verzen komt de kernthematiek van de Openbaring van Johannes naar voren. Het vijfde vers spreekt over de Zoon van God Die de macht heeft over de heidenvolken. Hij zit nu op de troon bij God. In het zesde vers horen wij over de vlucht van de vrouw naar de woestijn. De vrouw staat symbool voor de kerk van alle tijden en plaatsen. De vrouw ontvangt naar Gods belofte een Kind (Gen.3:15), een Kind dat de kop van de oude slang vermorzelt.

Deze beslissende slag betekent niet dat de kerk zonder strijd in deze wereld is. De kruisdood, opstanding en hemelvaart van Christus vormen de beslissende overwinning. Maar de strijd op aarde gaat door. Het beeld daarvan is de vrouw die moet vluchten in de woestijn. Hoelang duurt de strijd? Wanneer kinken de verlossende woorden: de Bruidegom komt?

Rekensommen

In hetzelfde twaalfde hoofdstuk lees ik een getal. De vrouw is 1260 dagen in de woestijn. Wat heeft de kerk vandaag aan zulke getallen? Welke sleutel moeten wij hanteren om deze getallen te lezen en uit te leggen? Deze getallen zijn niet bedoeld om allerlei ingewikkelde rekensommen op los te laten. De Bijbel is geen puzzelboek op hoog niveau. Het is wel een boek dat vraagt om een zorgvuldige exegese. De getallen vragen om gelezen te worden in het verband van de tekst. Het getal 1260 staat in verband met ‘weinig tijd’ in vers 12. Het lijkt vreselijk lang, 1260 dagen. Wanneer je het uitspreekt lijkt er geen einde aan te komen. Zo kan de kerk op aarde de strijd ook ervaren. En toch duurt deze tijd zo’n drie en een half jaar. Dat wil zeggen: een periode die te overzien is, een tijd die is besloten in de hand van God. Tegelijk zien we wel dat satan alles op alles zet om de vrouw, de kerk, kapot te maken. Zijn aanvallen zijn intens omdat hij nog weinig tijd heeft. En wanneer de tactiek van de brute vervolging niet werkt, dan gebruikt hij de gure wind van de secularisatie. Het wereldbeeld waarin er voor God en Zijn woord geen plaats is.

De getallen in Openbaring bevatten een heldere boodschap voor de kerk. Het profetische Woord vertelt ons: God regeert. De tijd van Gods tegenstanders is beperkt en begrensd. Hun macht is aan banden gelegd. God is de Alfa en de Omega en het loopt Hem niet uit de hand.

Geen kalender

Een kerk die de tijd niet kan lezen vanuit de Schrift, is weerloos, broos en zwak. Johannes mag het zien en wij kijken met hem mee. Het is gedaan met de macht van de duivel. Daarmee lees ik het laatste bijbelboek dus niet als een gedetailleerd program voor toekomstige gebeurtenissen. We kunnen de Openbaring van Johannes niet zien als een soort kalender van de wereldgeschiedenis. De kerk ontvangt toerusting voor de periode tussen hemelvaart en wederkomst. Ze ontvangt een bemoediging wanneer er vervolging is. Zie, Hij komt.

Daarom noem ik bij dit laatste gebed opnieuw een W. Na de W van wachten en de W van werken is het nu de W van weten. De kerk blijft enkel staan in deze tijd wanneer zij weet en leeft van Gods beloften. Met het gebed ‘ja, kom, Heere Jezus’ strekken we ons uit naar wat komt. Het gebed vindt grond in de grote daden die God gedaan heeft in Zijn Zoon Jezus Christus.

Wanneer ik dit gebed bid, dan vraag ik niet iets dat losstaat van deze dag. ‘Kom, Heere Jezus’ heeft van alles te maken met de concrete nood en strijd van de kerk vandaag. Tot in mijn botten raakt het mij als ik zie hoe de kerk krimpt in Nederland. En het lijkt ook niet te stoppen. Maar verwacht ik het dan van grote aantallen mensen? Niets in de Bijbel wijst op een geleidelijke overgang naar de totale doorbraak van Gods Koninkrijk. Een strijdende kerk, polarisatie en geweld horen bij deze laatste dagen.

Waarschuwingstekens

Daarom noem ik bij het laatste gebed de W van weten. Kennis van het laatste bijbelboek maakt de gemeente in deze tijd weerbaar. Het gebed ‘Kom, Heere Jezus, kom’ leert ook om de tekenen van de tijd goed in ons op te nemen. Allereerst de zogenaamde negatieve tekenen die wij kunnen waarnemen voordat Christus komt. Jezus zegt daarover: ‘U zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen; pas op, word niet verschrikt, want al die dingen moeten gebeuren, maar het is nog niet het einde. Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen hongersnoden zijn en besmettelijke ziekten en aardbevingen in verscheidene plaatsen.’ (Matt.24:6,7) Wat hebben deze tekens ons te zeggen? Het is net als met de getallen in de Openbaring van Johannes. Ze zijn niet bedoeld om in een systeem te persen. Deze tekenen der tijden zijn waarschuwingstekens, geen waarschuwingssystemen. Ze roepen ons op om reikhalzend uit te zien naar de komst van Christus. Ze sporen de gemeente aan om de drie W-woorden vast te houden.

Vanuit de vensters van de drie gebeden komen we deze drie woorden op het spoor. Woorden die typerend zijn voor gelovigen die door Woord en Geest geleid, leven in het licht van Jezus’ komst. Het is de W van wachten, de W van werken, en ook de W van weten. Ik hoor de voetstappen van de Komende in de negatieve tekens van de tijd. Ze sporen mij aan tot wachten, werken en weten.

Positieve tekens

Maar kijk goed om je heen. Hij komt. Ik zie ook de positieve tekens van Zijn komst. Ik denk daarbij aan de voortgang van de verkondiging van het Evangelie aan alle volken van de wereld. Ik zie daar de trouw van God aan Zijn verbondsvolk Israël. In het bijzonder let ik dan op de terugkeer van dit volk naar het beloofde land. Ik zie dat de Heere ook vandaag in deze tijd Zijn volk opzoekt. Hij komt nog steeds. Daarin zie ik dat de Heere onderweg naar de grote dag die komt, Zijn beloften vervult aan Israël.

Zie, Hij komt. Leven in het licht van de komst van Christus bestaat ten eerste uit wachten – dat is verwachtingsvol uitzien naar de nieuwe morgen, ten tweede uit werken – dat is volharden in de diaconale en onderwijzende roeping. Dat betekent ook heilig leven als bruidsgemeente van Christus. En ten derde: een kerk die leeft met een geopend laatste bijbelboek weet en gelooft: Zie, Hij komt.

Maranathagebed

Ja, kom, Heere Jezus!

Openbaring 22:20

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen