
Schuif eens wat op
Mijn eerste ontmoeting was niet in een kathedraal of in De Doelen, maar in de eenvoudige consistorie van de hervormde kerk in mijn woonplaats Langerak, tijdens catechisatie. Dat was in 1956. Ds. Graafland – hij was toen nog geen hoogleraar – stond toen in zijn eerste gemeente Ameide en verzorgde ...

'Ik ben een Zandtmannetje'
‘Het is me maar één keer overkomen. Jaren geleden in de Hoekse Waard. Ik ga ’s zondags altijd bijtijds op pad als ik ergens preken moet. Zodoende was ik al vroeg in de morgen in de gemeente waar ik zou voorgaan. Ik wandelde een keer om de kerk heen en ineens stond ik oog in oog met een colleg ...

Man van stijl
Bij het laatste stukje van de weg die werd afgelegd hield je je hart vast. Dan maakte ds. Bos er een gewoonte van om achteruitlopend de gasten als het ware op hun zitplaats te laten zakken. Als genodigden en gids maar niet beiden ten val zouden komen! Het ging echter altijd goed. Zo was het in De ...

Een standvastig man
Elke bestuursvergadering wordt op deze wijze geopend. Ds. Langerak, hervormd predikant te Lopikerkapel en voorzitter van het provinciaal bestuur van de HGJB in Utrecht en Noord-Holland, heeft de gave om in enkele welgekozen woorden bestuursleden en functionaris iets mee te geven. ...

Bij de zoete avondtrein
Hij verkocht van alles: petroleum en butaangas; oliebollen en janhagel aan het eind van het jaar. Teus was tegelijk een hagenprediker. Als er ook maar een beetje gelegenheid voor was, dan knoopte hij een gesprek aan over God en zijn rotsvaste geloof in Hem.
Veelal waren het jongeren die zijn ...

Alleen maar doorgeven
Vier ongetrouwde zussen wonen bij elkaar. Jij moet Abra hebben, die doet zo veel in het jeugdwerk!’ Ik maakte telefonisch een afspraak en spoedde me naar de Hoflaan in Middelharnis.
Het was bij binnenkomst meteen duidelijk dat ik verwacht werd. ‘Ik heb uw foto gezien in het kerkblad’, begroe ...

Als een die dient
Van 1953 tot 1966 stond ds. W.G.G. van Voorthuizen in de hervormde gemeente van Everdingen. Hij was een bewogen prediker. Dat straalde hij zo maar uit als je hem op de preekstoel zag staan.
Dienen
Eén preek herinner ik me nog heel levendig. Het was in de lijde ...

De vrouw
Ze was een vriendin van mijn moeder en als zodanig ontmoette ik haar als kind al vaak. Ik keek tegen haar op. Echt bang was ik niet, maar ze straalde iets waardigs uit, dat mij als kind aantrok en me enerzijds nieuwsgierig maakte en anderzijds een beetje huiverig. Daar kwam bij dat ik haar niet ...

‘Het Woord moet het doen’
Een gemoedelijk gemeentekantoor, zonder loket, waar de burgers, jong en oud, zo maar in en uit lopen, zaken doen en een praatje maken met de ambtenaren. Een gezellige boel.
Een man die vrijwel dagelijks in en uit loopt is de gemeentewerkman Pleun Gerrit Rietveld. De ambtenaren noemen hem ke ...

Confessionele broeder
Nadere uitleg is niet nodig en tegenspraak is nauwelijks mogelijk. Jan is onze oude neef, emeritus predikant J.H. de Vree in Leimuiden. We hebben veel contact. Hij is gek op ritjes.
Zelf rijdt hij geen auto, maar er zijn heel wat mensen die hem en zijn zus, met wie hij samenwoont, willen ri ...