Filteren
van 7
De Hofnar van Gelre
door J. C. HOMOETWonderlijk ! - nu voelt hij ook volle vrede uit de Hemel in zijn hart nederdalen. Hij zou wel kunnen juichen en loven. De lentedagen van zijn nieuwe leven, ze zijn onder veel kommer en druk voorbijgegaan, thans is de volle, blijde zomertijd voor zijn ziel gekomen. De Heere ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Maar — die zonnige lentedag zal voor de jonge man niet aanbreken dan onder hevige Maartse stormen.
Toen de brand in het klooster na een uur van, bovenmatige inspanning van vele rappe handen geheel was geblust, is ook de waard uit „de blauwe Hen", die dapper bij 't blussen heeft meegehol ...
De Hofnar van Gelre
,,Zie, Occo, dat is nu mijn verrassing. Ja, je hebt gelijk : het is Marijke, de weduwe van die neef uit Emden, van wie je mij zoveel hebt verteld. — Maar zeg : je bent toch niet boos, dat ik haar heb opgenomen ? je lijkt zo in de war. Je moet dan weten, dat haar huisje bijna geheel is plat gescho ...
De 2e Penningmeester
60ste VerantwoordingMet grote dank, mede aan hen die medehielpen, vermelden wij te hebben ontvangen van de heren: P. de Kwant te Krimpen a/d IJssel nagekomen contributie ƒ 3.— en vrij gift ƒ 1.—. Samen ƒ 4.— C. Udo te Ede, contributie van 15 contribuanten aldaar - 24.— J. H. Buijs te Langb ...
DE HOFNAR VAN GELRE
EEN VERHAAL UIT HET BEGIN DER ZESTIENDE EEUW Veertien dagen geleden ontving zijn klooster bezoek van een bedelmonnik uit Den Haghe. Bernardus — zo is de kloosternaam van de jonge monnik — voelde zich aanstonds tot de vreemde broeder aangetrokken en deze tot hem. ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Die woorden hebben op Bernardus' ontvankelijk gemoed diepe indruk gemaakt. Telkens en telkens weer ziet hij in de geest de martelares van Monnikendam voor zich staan met haar bezield geloof en hoge moed ; en in diepe verslagenheid heeft hij zich eens op de verzuchting betrapt, liever dan aldoo ...
DE HOFNAR VAN GELRE
EEN VERHAAL UIT HET BEGIN DER ZESTIENDE EEUW
Hoofdstuk I.
Broeder Bemardus.
„ Zouden al die ketters vermaledijd zijn? en hun leer zó vervloekt? .... Maar — hoe kalm, ja, hoe blijmoedig vaak gaan velen van ...
DE HOFNAR VAN GELRE
EEN VERHAAL UIT HET BEGIN DER ZESTIENDE EEUW Een goddeloos leven leiden ze ; de meesten zijner kloosterbroeders. Hoe walgt hem hun brassen en dobbelen, vloeken en spotten. Het heeft hem aldoor angst aangejaagd, als hij hun zondige vermaken aanziet. Gelukkig mag ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Lang duurt het geprevel, dat op deze bange zieleklacht volgt
Daar klepelt plotseling het vesperklokje. Het roept de monniken tot het avondmaal. De biddende richt zich moeizaam op.
Och, neen, het bevreemdt hem in 't geheel niet, dat het versperklokje eerst thans wordt geluid: hij ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Al goed, al goed, lacht maar", zegt het kleine manneke, blijkbaar een weinig kregelig om de algemene vrolijkheid, waarvan hij het voorwerp is. „St-Bernardus, onze beschermheilige, weet ook wel, aan wie jullie liever biecht dan aan hem of een andere Sant".
„Zo, Bernulfje", klinkt het spotte ...
van 7
