Filteren
van 3
Gena, o God, gena.
Ach Heere, 'k heb zoo lange mij vermaakt In 't ijdele genot, 'k heb in de zonden Zoo langen tijd mijn grootsten lust gevonden, 'k Heb jaren lang alleen daarnaar gehaakt. Daarin vertoefde ik van dag tot dag. Dat was het^eenigst wat mij kon behagen, Vergetend dat Uw oog mij immer zag. En dat Gij m' ...
Feuilleton.
Van 's levenspad door COR Jong gestorven. 't Was Zondagmorgen. De verkwikkende voorjaarszon die buiten in het vrije veld de opnieuw herlevende natuur bescheen en die deed blinken en schitteren in wondere pracht en schoonheid, ...
Feuilleton.
Van 's levenspad door COR. Twee dooden. Langzaam trok een rouwstoet door de straten van het groote R., gevolgd door een talrijke schare, welke meeging om dat lichaam aan den schoot der aarde toe te vertrouwen. Geen overdadige p ...
’k Was vergeten ....
Zal de Heere, klonk vol smart, 't Vragen van 't bedroefde hart, Het in Hem gesteld vertrouwen. Dan beschamen ? Zal 't zoo gaan. Dat 'k moet klagen op mijn paan : 't Was vergeefs op Hem te bouwen ?Hoort de Heere dan niet meer Naar de klacht, die telkens weer Tot Hem opstijgt ? Neigt Hij d' ...
Bij den dood.
o dood, wat zij gij hard en wreed, Wat brengt g' een onuitspreelklijk leed. Wat brengt g' een droefheid allerwegen ; Wanneer gij rondgaat ongestoord, Wijl, waar gij komt, steeds wordt gehoord Dat g' er weer een hebt neergelegen.O dood, wat zijt gij wreed en hard. Wat brengt gij steeds onpe ...
Feuilleton.
Van 's levenspad door COR. Troost in droefheid. „Kom dan, kom dan", zoo riep de klok van een klein dorpskerkje de menschen toe, hen noodigende het geopende Godshuis binnen te treden, om daar te hooren den wonderen rijkdom van ' ...
Zieleklanken.
IX. Gij stemt mij toe, dat nooit, wie zuchtend Dien Koning zoekt, wie tot Hem vluchtend, Hem om gena, ontferming smeekt, In 't eeuwige verderf zal dalen. Dat nooit des Heeren Woord zal falen. Dat Hij dit nimmermeer verbreekt.Maar waarom dan bij u dat vreezen ...
Feuilleton
Van 's levenspad door COR. Eigen schuld. Vanuit 'n coupe van een voortrollenden trein zat Johan te kijken naar de donkere wolken, welke zich meer en meer in het luchtruim samenpakten, wat voor hem een beeld was van wat hij op ' ...
Zieleklanken.
VII. Nooit zult g' u kunnen overgeven Aan 's werelds dienst, nooit kunnen leven In 's werelds maalstroom, nooit de paan Betreden, waar slechts enkel zonden, Waar niets dan 't kwade wordt gevonden, Daar zult gij nimmer kunnen gaan.Nooit, nimmer zult gij kunne ...
Feuilleton.
Van 's levenspad door COR. Als het jaar ten einde is. Als het jaar ten einde is. Bedenkende, dat het jaar 1921 bijna ten einde is gesneld, heb ik mij neergezet tot schrijven van het laatste stukje in dit jaar voor „Van 's leven ...
van 3
