Filteren
van 5
De Hofnar van Gelre
Dan, hoe warm onze jonge man ook ligt, inslapen kan hij toch niet. Het klopt en hamert en snijdt in zijn hoofd, of er een bende kwajongens bezig is hem te tergen, u eens ligt hij op de rechterzij, dan weer links. Als 't niet zo flauw was voor een man, zou hij gaan schreien.
Maar stil ! ...
DE HOFNAR VAN GELRE
't Verging echter de wrede zoon slecht. Karel de Stoute, de machtige Bourgondische hertog, koos ten laatste, mogelijk wel uit medelijden met de vader, misschien ook uit staatkundige berekening, partij tegen de gewetenloze barbaar ; hij dwong Adolf, de oude man op vrije voeten te stellen, en li ...
DE HOFNAR VAN GELRE
O, gij weet het allen, mijn lieve vrienden, hoe het hieromtrent in de omliggende landen gesteld is, en hoe zich ook reeds onze hertog tot het vervolgen van de aanhangers der „nieuwe religie" heeft laten bewegen. En tegelijk gaat de zondige aflaatkramerij in 't buitenland haar gang. Gij weet ni ...
De Hofnar van Gelre
— O, nu weet ik 't weer: 't was in Amsterdam ; 's avonds kwam je bij m'n bed en zei : ,,Goeien nacht, Kees, beste jongen", en toen ging je weg, en je kwam die nacht niet in ons kamertje slapen, zoals anders, 's Morgens was je voorgoed weg, dat was je. 'k Zocht je overal. Vader was boos en moeder ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Lang duurt het geprevel, dat op deze bange zieleklacht volgt
Daar klepelt plotseling het vesperklokje. Het roept de monniken tot het avondmaal. De biddende richt zich moeizaam op.
Och, neen, het bevreemdt hem in 't geheel niet, dat het versperklokje eerst thans wordt geluid: hij ...
DE HOFNAR VAN GELRE
„Bijlo, monnik !" gromt de nar ontstemd. „Stil, bij St-Nepomuk ! Wil je ons verraden, nu al ? "
Maar dan het angstig gezicht van Siebe aanschouwend, waarmee hij de neger — want hij is die Herkules — aanstaart, lacht hij halfluid : „Aha ! bang voor mijn ebbenhouten broer ! 't Is geen nikker ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Die woorden hebben op Bernardus' ontvankelijk gemoed diepe indruk gemaakt. Telkens en telkens weer ziet hij in de geest de martelares van Monnikendam voor zich staan met haar bezield geloof en hoge moed ; en in diepe verslagenheid heeft hij zich eens op de verzuchting betrapt, liever dan aldoo ...
DE HOFNAR VAN GELRE
EEN VERHAAL UIT HET BEGIN DER ZESTIENDE EEUW
Hoofdstuk I.
Broeder Bemardus.
„ Zouden al die ketters vermaledijd zijn? en hun leer zó vervloekt? .... Maar — hoe kalm, ja, hoe blijmoedig vaak gaan velen van ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Maar — die zonnige lentedag zal voor de jonge man niet aanbreken dan onder hevige Maartse stormen.
Toen de brand in het klooster na een uur van, bovenmatige inspanning van vele rappe handen geheel was geblust, is ook de waard uit „de blauwe Hen", die dapper bij 't blussen heeft meegehol ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Tot zover heeft de radde tong van de nar doorgerateld. Doch bij de laatste zinspeling op het vervolgen van ketters vertrekt de hoge gebieder zijn gelaat in hittigheid van toorn.
„Nog eens, zwijg, zot! — En gij, jonkers, brengt hem in de achterzaal en gebiedt de hopman der wacht, de onbe ...
van 5
