DE HOFNAR VAN GELRE
DOOR J. C. HOMOETEilacy! die ik zocht, vond ik niet: niemand, zelfs de magistraat niet, wist iets van hem of zijn gezin af. Toen besloot ik alles geheel in de hand des Heeren over te geven, en begaf mij terstond hierheen. Verder weet je alles.
Kijk, hier is de bewuste brief. Neem jij ...
DE HOFNAR VAN GELRE
EEN VERHAAL UIT HET BEGIN DER ZESTIENDE EEUW Veertien dagen geleden ontving zijn klooster bezoek van een bedelmonnik uit Den Haghe. Bernardus — zo is de kloosternaam van de jonge monnik — voelde zich aanstonds tot de vreemde broeder aangetrokken en deze tot hem. ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Het geluk was hem gunstig. Wel werd hij meermalen in 't nauw gebracht en door machtige vijanden gedrukt, maar nooit geheel vernietigd: na een nederlaag was hij zelfs nog moediger en gevaarlijker dan tevoren. Voor de reuzenstrijd scheen hij opgewassen èn door zijn onverdelgbare geestkracht en a ...
DE HOFNAR VAN GELRE
„Ziet ge, neef Siebe", zo laat hij er nog op volgen, als de ander hem diep in gedachten blijft aanstaren ; „ik ben wellicht een weinig te heftig geweest in het bestraffen van Karel van Gelre, maar hij randde ook de nagedachtenis van wijlen de zalige graaf Edzard aan en toen geraakte ik helemaa ...
DE HOFNAR VAN GELRE
„Een zot, Siebe, een zot, niets dan een zot !" roept Resius uit, als hij van zijn verbazing is .bekomen. „Zie je nu, dat je vrees van zoeven .geheel en al ijdel was ? "
Een zot ? een zot ? " vraagt Siebe, nog half ongelovig.
„Wel ja. Hoorde je dan niet de belletjes rinkelen ? En ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Al goed, al goed, lacht maar", zegt het kleine manneke, blijkbaar een weinig kregelig om de algemene vrolijkheid, waarvan hij het voorwerp is. „St-Bernardus, onze beschermheilige, weet ook wel, aan wie jullie liever biecht dan aan hem of een andere Sant".
„Zo, Bernulfje", klinkt het spotte ...
De Hofnar van Gelre
door J. C. HOMOET,,Neen, jongen, dat zeg ik nu nog niet; dat is m'n geheim, " lacht vrouw Van Emden. ,,Straks. Laat neef maar voortgaan".,,Nu dan, " vervolgt de Oost-Fries. ,,De zot sloeg tegen de poorters een hoge toon aan en beval hun, ogenblikkelijk de poort te openen, wijl hij m ...
DE HOFNAR VAN GELRE
"Kijk 's ! wat is dat ? !" roept men. "Een monnik ! zo waar, een monnik ! Bij Wijntje gevweest zeker !"
„Laat 'm liggen !" loept er een lachend. „De regen zal 'm seffens wel bijbrengen !"
„Neen, " zegt een ander meewarig, „dat gaat niet, dat mag niet. Ziet ge dan niet, hoe bleek hij ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Ik weet nog wel, dat ik je twee jaar geleden in Harderwijk bij je ouders ontmoet heb. 't Was toen onder geheel andere omstandigheden. Ik was in die dagen, net als jij nu nog, een monnik, die wel veel fouten en gebreken in de Kerk wist op te noemen, doch met die Kerk niet wilde breken en ook ni ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Bernardus gruwt van dit alles. Slechts enkelen, meer ingetogen en ernstiger, ziet hij de beker weigeren, hij zelf weigert ook. Wel wordt hem spottend een kroes voorgezet, doch hij doet of hij niets bemerkt.
O, hier zó onder een troep spotters en ijdelheidsmensen te moeten verkeren! Moch ...