
DE HOFNAR VAN GELRE
't Was dan ook iets heel buitengewoons, dat ssen monnik — want ik had het habijt nog aan — openlijk tegen de Paus en de Kerk wilde .optreden.
Ik beklom de kansel. Op duidelijke wijze verklaarde ik de 16 artikelen en vroeg daarop, of er iemand tegenwoordig was, die het voor Rome en de Pa ...

DE HOFNAR VAN GELRE
„Gij hier, heer ridder ! Is de vijand afgetrokken ? "
Eilacy, neen, uwe Genade, " is het sombere antwoord. „Op last van heer Herman van der Heel ben ik door de vijandelijke wachtposten heengeslopen, om uwe Genade eigenhandig deze brief te bezorgen."
Karel verbreekt het zegel en l ...

De Hofnar van Gelre
Even na het intreden van de avondschemering stappen een viertal personen uit Wijntje's woning naar buiten, drie hunner gedekt met een helm, voorzien Van een vuurroer en gehuld in lange mantels. Ze lopen zwijgend en haastig voort, alsof zij bang zijn, dat hun kleding bederven zal, want een dichte ...

De Hofnar van Gelre
En Resius en Siebe? De eerste blijft kalm, want hij gevoelt zich, trots allerlei gevaren, veilig in Gods hand. Een geheimzinnige stem schijnt hem in zijn hart toe te fluisteren : ,,Vrees niet; wees niet wankelmoedig, want ik ben met u, ook ondersteun ik u". Dat is de taal van de Vader tot zijn ve ...

DE HOFNAR VAN GELRE
DOOR J. C. HOMOETEilacy! die ik zocht, vond ik niet: niemand, zelfs de magistraat niet, wist iets van hem of zijn gezin af. Toen besloot ik alles geheel in de hand des Heeren over te geven, en begaf mij terstond hierheen. Verder weet je alles.
Kijk, hier is de bewuste brief. Neem jij ...

DE HOFNAR VAN GELRE
EEN VERHAAL UIT HET BEGIN DER ZESTIENDE EEUW Veertien dagen geleden ontving zijn klooster bezoek van een bedelmonnik uit Den Haghe. Bernardus — zo is de kloosternaam van de jonge monnik — voelde zich aanstonds tot de vreemde broeder aangetrokken en deze tot hem. ...

DE HOFNAR VAN GELRE
Het geluk was hem gunstig. Wel werd hij meermalen in 't nauw gebracht en door machtige vijanden gedrukt, maar nooit geheel vernietigd: na een nederlaag was hij zelfs nog moediger en gevaarlijker dan tevoren. Voor de reuzenstrijd scheen hij opgewassen èn door zijn onverdelgbare geestkracht en a ...

DE HOFNAR VAN GELRE
„Ziet ge, neef Siebe", zo laat hij er nog op volgen, als de ander hem diep in gedachten blijft aanstaren ; „ik ben wellicht een weinig te heftig geweest in het bestraffen van Karel van Gelre, maar hij randde ook de nagedachtenis van wijlen de zalige graaf Edzard aan en toen geraakte ik helemaa ...

DE HOFNAR VAN GELRE
„Een zot, Siebe, een zot, niets dan een zot !" roept Resius uit, als hij van zijn verbazing is .bekomen. „Zie je nu, dat je vrees van zoeven .geheel en al ijdel was ? "
Een zot ? een zot ? " vraagt Siebe, nog half ongelovig.
„Wel ja. Hoorde je dan niet de belletjes rinkelen ? En ...

DE HOFNAR VAN GELRE
Al goed, al goed, lacht maar", zegt het kleine manneke, blijkbaar een weinig kregelig om de algemene vrolijkheid, waarvan hij het voorwerp is. „St-Bernardus, onze beschermheilige, weet ook wel, aan wie jullie liever biecht dan aan hem of een andere Sant".
„Zo, Bernulfje", klinkt het spotte ...