Filteren
van 5
DE HOFNAR VAN GELRE
„Ziet ge, neef Siebe", zo laat hij er nog op volgen, als de ander hem diep in gedachten blijft aanstaren ; „ik ben wellicht een weinig te heftig geweest in het bestraffen van Karel van Gelre, maar hij randde ook de nagedachtenis van wijlen de zalige graaf Edzard aan en toen geraakte ik helemaa ...
DE HOFNAR VAN GELRE
't Was dan ook iets heel buitengewoons, dat ssen monnik — want ik had het habijt nog aan — openlijk tegen de Paus en de Kerk wilde .optreden.
Ik beklom de kansel. Op duidelijke wijze verklaarde ik de 16 artikelen en vroeg daarop, of er iemand tegenwoordig was, die het voor Rome en de Pa ...
DE HOFNAR VAN GELRE
NU woonde destijds ook binnen Emden 'n achterneef van je vader, een barbier, een sluwe, gewetenloze man. Hij heulde met de vijanden van graaf Edzard zaliger en wilde grootvader en jouw vader eveneens in het verraad betrekken. Dat was echter misgerekend: zij wilden naar hem niet horen, ja, verm ...
DE HOFNAR VAN GELRE
DOOR J. C. HOMOETEilacy! die ik zocht, vond ik niet: niemand, zelfs de magistraat niet, wist iets van hem of zijn gezin af. Toen besloot ik alles geheel in de hand des Heeren over te geven, en begaf mij terstond hierheen. Verder weet je alles.
Kijk, hier is de bewuste brief. Neem jij ...
DE HOFNAR VAN GELRE
EEN VERHAAL UIT HET BEGIN DER ZESTIENDE EEUW DOOR J. C. HOMOET„Maar de broeders hebben mij toch zo vaak verhaald van van Zou 't niet mogelijk zijn, dat ? "Siebe voltooit de zin niet, alsof vrees hem weerhoudt.„Ik weet wat je zeggen wilt, - Sieb ...
DE HOFNAR VAN GELRE
„Een zot, Siebe, een zot, niets dan een zot !" roept Resius uit, als hij van zijn verbazing is .bekomen. „Zie je nu, dat je vrees van zoeven .geheel en al ijdel was ? "
Een zot ? een zot ? " vraagt Siebe, nog half ongelovig.
„Wel ja. Hoorde je dan niet de belletjes rinkelen ? En ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Die mooie avond-hemel kunnen onze gevangenen, wel is waar, niet aanschouwen, zelfs geen stukske ervan, doch door het tralievenster daarboven dringt niettemin nog iets van het dommelig avondlicht heel, heel eventjes tot hen door. Het stelt hun in staat, gewend als ze zijn aan duisternis, elkaar ...
DE HOFNAR VAN GELRE
O, 't klinkt beiden zoeter in de oren dan in vroeger tijd hun ooit de mooiste Kerstzang in „de heilige nacht" het devote hart heeft gestreeld, als zij in 't koor der kloosterkerk te midden der anderen plechtig meezongen het loflied op de geboren Heiland.
Intussen wordt er weer flink doo ...
DE HOFNAR VAN GELRE
„Bijlo, monnik !" gromt de nar ontstemd. „Stil, bij St-Nepomuk ! Wil je ons verraden, nu al ? "
Maar dan het angstig gezicht van Siebe aanschouwend, waarmee hij de neger — want hij is die Herkules — aanstaart, lacht hij halfluid : „Aha ! bang voor mijn ebbenhouten broer ! 't Is geen nikker ...
DE HOFNAR VAN GELRE
Heel in de verte hoort men het doffe ruisen van de Zuiderzee.
Ginds, in de brede Kerkstraat, verheft zich de toren 14) van de Grote Kerk. Nuffig en onrustig draait het gouden haantje op zijn top aldoor een halve windroos heen en weer.
Vlak bij de kerk staat een stevig, groot gebo ...
van 5
