
Verschoppelingen
EEN OORSPRONKELIJK VERHAAL DAT AANVANGT ONGEVEER 1870door JAN VELTMAN : 1) Hoofdstuk 1. Op een zijtak van een eschdoorn, over 't zandpad hangend, zat een knaap in ruw linnen kleeren en met gebrandmerkte klompen aan de voeten. Door 't grove loof besche ...

Verschoppelingen
Feiiliieton.EEN OORSPRONKELIJK VERHAAL DAT AANVANGT ONGEVEER 1870: -: door JAN VELTiWAN : -:3) Maar 't was daar omhoog zoo leeg ; wel heerlijk en rein, teer en zacht, maar toch leeg, overal leeg. Nergens, nergens in de v/ijde wereld wist liij een hart, dat met liefde 01 ook m ...

Verschoppelingen
EEN OORSPRONKELIJK VERHAAL DAT AANVANGT ONGEVEER 1870 . door JAN VELTMAN : -:Dit pad, dat op eenigen afstand van Pauls woning door een uitgestrekt kreupelbosch liep, was zóo smal, dat er moeilijk twee menschen naast elkander konden loopen. Vóór den ingang va ...

Verschoppelingen
En ze had zooveel te vragen en te dragen. Haar moeder was een zwakke, ziekelijke vrouw, die wel het bestuur had over de huishouding, doch meestal niet in staat scheen te zijn om iets meer te doen, dan haar oudste dochtertje van 's morgens vroeg tot 's avonds Iaat te kommandeeren. De andere kinder ...

Verschoppelingen
Ze zong al weer. Paul zag bleek van aandoening : de ontroering sprak uit heel zijn wezen.
„Soms volgen zorgen dreigend elkaar ; God schijnt verborgen ; 't Leed schijnt te zwaar."
De mandoline zweeg nu, en de guitaar zoemde suisend zacht de diepste tonen om zich heen. Alsof het uit zijn ei ...

Verschoppelingen
De arme jongen voelde zijn ziel gescheurd ; niet om dat water —, och, zooiets had hij zoo vaak moeten verdragen, altijd met het gevoel, dat hij niets terug mocht doen, omdat hij de verschoppeling was en de armvoogdij voor hem zorgde — dat water in zijn gezicht en langs zijn kleeren, dat beteekend ...

Verschoppelingen
Hoofdstuk IV.
Daar kwam het rammelgerij van Koen : nu zou Paul spoedig weten, wat hij te doen had.
Zoodra de jongen zijn baas eenigszins kon opnemen, merkte hij, dat de man goed had verdiend ; want hij was aardig beschonken. Hij hoorde 't ook aan de zware spraak. „Ko ...

Verschoppelingen
,, Zoo, zei die dat ? — Zeg jij dan aan Klaas Hemke, dat ik gezegd heb, dat hij een uil en een oliebol en een koffieboon is. Ik verzeker je, dat het meer dan onbetamelijk is, om de dingen, waarop zich dat rammelend geraamte vannacht zal voortbewegen of omvallen, om die lompe stijve boomstammen be ...

Verschoppelingen
„Paul, jongen ! als je dat ernstig meent, dan verzeker ik je, dat jij nooit weer van een paard zult vallen".
Nu en dan werd er gerust : daarvoor zorgde het paard zelf ; maar de reis ging toch zóó vlot, dat, eer de zon aan den hemel kwam, het paard reeds in Koens weide liep, en de beide nachtr ...

Verschoppelingen
„Nou! — als ze maar waar gebeurd zijn. Maar 't is haast nooit waar gebeurd; soms is 't wel eens omtrent waar gebeurd, op 't nipje van waar, maar als 't uit is, komt er altijd een kat met een witten snuit en dan is 't uit en is 't maar een vertelseltje. En het spijt je zoo, dat zooiets niet waar g ...