Filteren
van 8
Verschoppelingen
HOOFDSTUK XI.
Even buiten Delberg kreeg het landschap een armelijk aanzien. De boomen langs den weg naar Winnewoud geleken niets dan zieketierige staken met een schamel pluimpje van bruin groen in den top. Het gras, dat er op de bermen groeide, was eigenlijk geen gras : ...
Verschoppelingen
In zijn smartgevoel over de leegheid zijns harten, over 't verwijderd zijn van zijn God en zijn heil wenschte hij zich terug naar de hei en naar zijn schapen. Alsof God daar meer ware dan overal elders I Maar nu wist hij 't beter. Indien hij met zijn kudde had gedaan, waartoe hij met de studie wa ...
Verschoppelingen
Nu werd er door allen één voor één een tekst opgezegd en daarna op dezelfde wijze nog een andere tekst. Waar de kinderen al die wijsheid vandaan haalden, kon de jongen maar niet begrijpen : ze zeiden allen precies hetzelfde.
Maar nu kwam het!
Aan de kinderen werd gevraagd, of ze een konin ...
Verschoppelingen
HOOFDSTUK XXXI.
Dit zou hun trouwdag zijn geweest.
De bruidegom lag in 't lijkkleed in dezelfde kamer, waar hij freule Virginie haar laatsten slaap had zien slapen.
De bruid zat er naast als een versteening ; alleen geweldige zenuwschokken toonden dat er nog leven in haar was. Gee ...
Verschoppelingen
Zóó zat hij 's Zondags daarna ook in de kerk ; zóó bad hij met den leeraar en zong met de Gemeente mee ; zóó luisterde hij naar 't Woord Gods en naar de preek over Hebr. 12 : 26—28 :
Nu heeft Hij verkondigd, zeggende : Nog eenmaal zal Ik bewegen, niet alleen de aarde, maar ook den hemel. En d ...
Verschoppelingen
„Wacht even, Marie ! Zie eens, misschien past het de freule beter, dat ik eerst naar mijnheer Terlingen Boss ga. Dan kan ik straks op mijn gemak hier zijn, en ik kom dan niet zoo onverwacht "
„Goed, ik zal 't even met haar bespreken."
„Neen, dat is niet noodig ! jij weet zelf wel, wat de ...
Feuilleton.
Zelf aangegrepen door het indrukwekkend oogenblik, door die schare, allen met ontbloot hoofd en betraande oogen, en nog 't meest door die zeldzaam machtige woorden van de laatste bladzijde des Bijbels, verhief zich zijn stem zoo krachtig, dat de hooge muren van Koenkestel de woorden terug kaatste ...
Verschoppelingen
Hillebrand had zijn vrouw al gezegd, dat Paul herder zou worden, en dat vond ze een mooi idee.
„Kun je breien, Paul ? " , , Nee, vrouw !" „Nou, dan zal ik 't je leeren."
Bij den avondmaaltijd zat het heele gezin om de tafel. Wat had die Paul een schik, dat alles daar zoo vriendelijk, vrij ...
Verschoppelingen
Paul zag Mark Mons aan en merkte dat die altijd maar knikte, dat het goed was. Welnu, hij wilde nu ook wel eens wat zeggen, en aarzelend stak hij zijn hand op. Wat Mark Mons daarvan wel zou zeggen ! Want misschien was het vertelsel van de drie wenschen toch wel waar.
De meester knikte hem toe ...
Verschoppelingen
Lachend ging de man naar binnen, waar men zeer vreemd opkeek, dat er nog zoo laat belet werd gevraagd. Gelukkig herinnerde de freule zich terstond het aardig herdertje.
|„Ge moet hem even allen zien — zei ze — dan zal ik alleen wel verder met hem afhandelen."
Haar lachend gelaat deed een ...
van 8
